دانشمندان برای رهاییاز گرم شدن زمین چه نظریه هایی می دهند؟

اگر چه ممکن است که دخالت در امور طبیعی آثار و عوارض خاص خود را به همراه داشته باشد اما با وجود تمهیداتی نظیر ایجاد محدودیت در تولید گازهای گلخانه ای، دانشمندان نگرانند که روند رو به رشد افزایش دمای زمین ممکن است از عهده بشر خارج و غیر قابل کنترل شود.

به گفته جمیز هنسن

(James Hansen)
کارشناس مطالعات زمین شناسی در ناسا مهندسین زمین شناسی اخطار جدی در این زمینه به محققین و دست اندرکاران داده اند.

وی اظهار میدارد که حدود 10 سال است که دانشمندان توصیه کرده اند که تولید گاز کربنیک باید ممنوع شود و تصمیمات علمی دیگری در اینباره گرفته شود.

در این راستا یکی از پیشنهادهای عجیب دانشمندان ایجاد سایه بان برای سیاره زمین میباشد. سازمان ناسا از پرفسور راجر انجل

(Roger Angel)

از دانشگاه آریزونا
خواسته است که سایه بان بزرگی در آسمان بسازد

پرفسور انجل هزینه ساخت این سایه بان را که از جنس آیینه است به مبلغ 3 تریلیون دلار تخمین زده است.

این سایه بان به طولی در حدود 1200 مایل داشته و به فاصله 950000 کیلومتر از زمین قرار داده خواهد شد تا

جلوی نور خورشید را سد کرده و سبب شود تا کره زمین تا حدودی خنک شود.

اما سئوال اینجاست که اگر مشکلی برای این سایه بان ایجاد شود آیا بشر میتواند وسیله ای ساخته و برای تعمیر آن به آسمان بفرستد؟

بعضی از دانشمندان پیشنهاد میکنند که می توانند با تزریق گاز دی اکسید سولفور رنگ آبی آسمان را به زرد تبدیل کنند و این گاز سبب میشود که مقداری از گرمای خورشید منعکس شده و به فضا بر گردد.

در این مورد هم تاثیر روانی آسمان زرد بر روی حیوانات و انسان قبل پیش بینی نیست. مسئله دیگر اینست که اگر دی اکسید سولفور بر روی سطح اقیانوس ها قرار بگیرد چه بر سر محیط زیست خواهد آمد؟

اختر فيزيك و مشكلات آن (ع) در باب پيدايش جهان

مقدمه

اختر فيزيك دانشي گسترده و در عين حال بسيار پيچيده است. گستردگي دانش اختر فيزيك از آنجا ناشي مي شود كه ساختمان جهان را به عنوان يك كل مورد نظر و بررسي قرار مي دهد و در عين حال بايد ارتباط بين تمام اجزاي جهان را توضيح دهد. جهان چگونه پديد آمد و سرانجامش چه خواهد شد؟ آيا جهان به آنچه كه قابل مشاهده است خلاصه مي شود؟ آيا اختراع ابزارهاي جديد افق ديد ما را گسترش خواهد داد؟ در ماوراي آنچه كه مي بينيم چه چيزي وجود دارد؟ آنچه كه براي ما قابل مشاهده نيست چه تاثيري بر جهان ما دارد؟ دانش بشر تا آنجا پيشرفته كه مي تواند عمر ستارگان را با تقريب بسيار خوبي محاسبه كند. آيا انسان مي تواند عمر جهان را نيز به عنوان يك واحد حساب كند؟ آيا قوانيني كه ما در زمين كشف مي كنيم قابل تعميم به همه ي جهان است؟ آيا كهكشانها و كوسارها از همين قوانيني تبعيت مي كنند كه زمين و خورشيد را به يكديگر پيوند مي دهد؟

هزاران سئوال ديگر مي توان مطرح كرد كه تلاش براي يافتن پاسخ آنها به جز پيچيده كردن مسائل حاصلي نخواهد داشت. تا زمانيكه دليلي يافت نشده كه قوانين شناخته شده بر كل جهان حاكم نبيست نبايد به صحت اين قوانين ترديد كرد. اما همين قوانين شناخته شده نيز براي ما با ابهام همراه است. دانش انسان براي شناختن جهان به مكانيك كوانتوم و نسبيت محدود مي شود كه خود با يكديگر ناسازگارند. با اين وجود بسياري از رموز جهان را براي بشر گشوده اند. آنچه كه از جهان براي ما خبر مي آورد به امواج الكترومفناطيسي خلاصه مي شود كه تحت عنوان اشعه ي كيهاني شناخته مي شوند. امواج الكترومغناطيسي طيف بسيار گسترده اي است كه بخش ناچيزي از آن نور معمولي است. در دهه هاي اخير دانش اختر فيزيك به بررسي امواجي مي پردازد كه در اوائل قرن بيستم براي فيزيكدانان قابل تصور نبود و به همين ترتيب افق هاي تازه اي در مقابل انسان گشوده است. هر سئوالي كه به پاسخ مي رسد، سئوالات جديدي با خود همراه دارد كه نشان مي دهد اين تلاش نقطه ي پاياني نخواهد داشت.

مشكلات اختر فيزيك

1- مشكل نسبيت با مكانيك كوانتوم- مكانيك كوانتوم ساختار ريز و كوانتومي كميت ها و واكنش متقابل آنها را مورد بررسي قرار مي دهد. به عبارت ديگر نگرش مكانيك كوانتوم بر مبناي كوانتومي شكل گرفته است. در اين زمينه تا جايي پيش رفته كه حتي اندازه حركت و برخي ديگر از كميتها را كوانتومي معرفي مي كند. اين نتايج بر مبناي يكسري شواهد تجربي مطرح شده و قابل پذيرش است. علاوه بر آن تلاشهاي زيادي انجام مي شود پديده هاي بزرگ جهان را با قوانين شناخته شده در مكانيك كوانتوم توجيه كنند. حال به نسبيت توجه كنيد كه فضا-زمان را پيوسته در نظر مي گيرد. بنابراين نسبيت با مكانيك كوانتوم ناسازگار است. تلاشهاي زيادي انجام شده تا به طريقي يك همانگي منطقي و قابل قبول بين نسبيت و مكانيك كوانتوم ايحاد شود. در اين مورد كارهاي ديراك شايان توجه است كه مكانيك كوانتوم نسبيتي را پايه گذاري كرد و آن را توسعه داد. اما در مورد نسبيت عام موفقيت چنداني نصيب فيزيكدانان نشده است.

2- پيچيدگي و عدم وجود تفاهم در نسبيت- پيچيدگي نسبيت موجب شده كه تفاهم منطقي بين فيزيكدانان در مورد نتايج و پيشگويي هاي نسبيت وجود نداشته باشد. به عبارت ديگر نسبيت شديداً قابل تفسير است. اين تفاسيرگاهي چنان متناقض هستند كه حتي فيزيكدان بزرگي نظير استفان هاوكينگ نظر خود را تغيير داد. البته اين براداشتهاي متفاوت از نسبيت ناشي از گذشت زمان نيست، بلكه از آغاز حتي براي خود اينشتين كه نسبيت را مطرح كرد وجود داشت. به عنوان مثال: اينشتين از سال 1917 شروع به تدوين يك نظريه قابل تعميم به عالم كرد. وي با مشكلات حل نشدني رياضي برخورد كرد. به همين دليل در معادلات گرانش عبارت مشهور " پارامتر عالم " را وارد كرد. ملاحظات وي در اين موضوع بر دو فرضيه مبتني بود. 1- ماده داراي چگالي متوسطي در فضاست كه در همه جا ثابت و مخالف صفر است. 2- بزرگي " شعاع " فضا به زمان بستگي ندارد. در سال 1922 فريدمان نشان داد كه اگر از فرضيه دوم چشم پوشي شود، مي توان فرضيه اول را حفظ كرد بي آنكه در معادلات به پارامتر عالم نيازي باشد. فريدمان بر اين اساس يك معادله ي ديفرانسيل به صورت زير ارائه كرد:

dR/dt)^2 - C/R+K=0

در واقع سالها قبل از كشف هابل در مورد انبساط فضا، فريدمان دقيقاً كشفيات او را پيش بيني كرده بود. معادله ي فريدمان معادله ي اصلي كيهان شناخت نيوتني است و بدون تغيير در نظريه نسبيت عام نيز صادق است. اينشتين بر همه نتايج به دست آمده توسط فريدمان اعتراض كرد و مقاله اي نيز در اين باب انتشار داد. سپس حقايق را در فرضيه فريدمان ديد و با شجاعت كم نظيري طي نامه اي كه براي سردبير مجله آلماني فرستاد به اشتباه خود در محاسباتش اعتراف كرد. بيشتر مشكلات نسبيت ناشي از خواصي است كه كه به علت وجود ماده براي فضا قايل مي شوند. كه در آن هندسه جاي فيزيك را مي گيرد. زماني پوانكاره گفته بود كه اگر مشاهدات ما نشان دهد كه فضا نااقليدسي است، فيزيكدانان مي توانند فضاي اقليدسي را قبول كرده و نيروهاي جديدي وارد نظريه هاي خود كنند. اما نسبيت چنين نكرد و ماهيت پديده هاي فيزيكي را به دست فراموشي سپرد. هرچند پديده هاي فيزيكي را بدون ابزار محاسباتي، اعم از جبري و هندسي نمي توان توجيه كرد، اما فيزيك نه هندسه است و نه جبر، فيزيك، فيزيك است وبس!!!

3- مشكل گرانش نيوتني در نسبيت همچنان باقي است- در نسبيت فضا-زمان داراي انحناست. هرچه ماده بيشتر و چگالتر باشد، انحناي فضا بيشتر است. سئوال اين است كه اين انحناي فضا تا كجا مي انجامد؟ در نسبيت انحناي فضا مي تواند چنان تابيده شود كه حجم به صفر برسد. براي آنكه ماده بتواند چنان بر فضا اثر بگذارد كه حجم به صفر برسد، بايد جرم به سمت بي نهايت ميل كند. يعني نسبيت نتوانست مشكل قانون گرانش را در مورد تراكم ماده در فضا حل كند، علاوه بر آن بر مشكل افزود. زيرا قانون نيوتن مي پذيرد كه ماده تا بي نهايت مي تواند متمركز شود، اما حجم صفر با آن سازگار نيست. اما نسبيت علاوه بر آن كه مي پذيرد ماده مي تواند تا بي نهايت متراكم شود، پيشگويي مي كند كه حجم آن نيز به صفر مي رسد

چه بايد كرد؟

1- مشاهدات تجربي نشان مي دهد كه قانون جهاني گرانش نيوتن (يا حجم صفر نسبيت) بايد مجدداً مورد بررسي قرار گيرد.

2- قانون دوم نيوتن نياز به برسي مجدد دارد، اما نه به گونه كه افزايش جرم (انرژي) را تا بي نهايت بپذيرد. جرم-انرژي بينهايت در نسبيت مانند سرعت بي نهايت در مكانيك نيوتني غير واقعي و با مشاهدات تجربي ناسازگار است.

3- ساختار هندسي فضا تابع چگالي ماده است كه از نيروي گرانش آن ايجاد مي شود. به عبارت ديگر اين نيروي گرانش است كه ساختار هندسي فضا را شكل مي دهد، نه شكل هندسي فضا موجب ايجاد پديده اي مي شود كه ما آن را گرانش مي ناميم. در واقع گرانش نه تنها يك نيروي اساسي است، بلكه منشاء توليد انرژي است.

4- در ساختار كلان حهان همان قانوني حاكم است كه در كوچكترين واحدهاي كميت هاي طبيعت حاكم است. يعني قوانين جهان ميكروسكپي را مي توان به جهان ماكروسكپي تعميم داد.

منبع: علميران

ابر رسانا

مقدمه

اگردمای فلزات مختلف را تا دمای معينی(دمای بحرانی) پايين آ وريم پديده شگرفی در آنها اتفاق می افتد که طی آ ن به ناگهان مقاومتشان را در برابرعبور جريان برق تا حد صفراز دست خواهند داد .وتبديل به ابررسانا خواهند شد.

(البته موادی مانند نقره نيز هستند که مقاومت ويژه شان حتی در دمای صفر درجه کلوين نيز صفر نمی شود).هرچند در اين دما ميتوان بسياری از مواد را ابر رسانا نمود محققا ن برای رسيدن به چنين دمايی مجبورند از هليم مايع ويا هيدرژن استفاده کنند که بسيار گرانند .

امروزه ابر رسانايی را در موادی ايجاد می کنند که دمای بحرانيشان زيادتر از ۷۷ درجه کلوين است که برای رسيدن به چنين دمايی از ازت مايع استفاده می کنند که نقطه جوشش ۷۷ درجه کلوين است.

تاريخجه ابررسانايی:

ابررسانايی برای اولين باردر سال ۱۹۱۱ توسط هايک کامرلينگ اونس( ۱۸۵۳-۱۹۲۶) مطرح گرديد.

وی دمای يک ميله منجمد جيوه ای را تا دمای نقطه جوش هليم مايع( ۴.۲ درجه کلوين )پايين اوردد و مشاهده نمود که مقاومت ان ناگهان به صفر رسيد.

سپس يک حلقه سربی را در دمای ۷ درجه کلوين ابررسانا نمود و قوانين فارادی را بر روی آن آزمايش کردومشاهده نمود وقتی با تغيير شار در حلقه جريان القايی توليد شود

حلقه سربی برعکس رسانا های ديگر رفتارمی نمايديعنی پس از قطع ميدان تا ماداميکه در حالت ابر رسانايی قرار داردجريان الکتريکی را حفظ می کند .

به عبارتی اگريک سيم ابررسانا داشته باشيم پس از بوجودآمدن جريان الکتريکی درآن بدون مولد الکتريکی ( مثل باطری يا برق شهر )نيز می تواند حامل جريان باشد.

اگر در همين حالت ميدان مغناطيس قوی در مجاورت سيم ابررسانا قرار دهيم ويا دمای سيم را با لاتر از دمای بحرانی ببريم جريان در آن بسرعت صفر خواهد شد چون دراين حالتها سيم را از حالت ابررسانايی خارج کرده ايم .

آقای اونس با همين کشف جايزه نوبل فيزيک در سال ۱۹۱۳ را از آن خود نمود.در عکس زيراونس و همسرش نشسته و دوستان دانشمند مانند آ لبرت انيشتين در پشت سر وی قرار دارند.

اثرمايسنر:

سپس در سال ۱۹۳۳ Meissner و Oschsenfeld مطابق شکل نشان دادند که وقتی ماده مورد آزمايش قبل از ابررسانا شدن در ميدان مغناطيسی باشد شار ازﺁ ن عبور ميکند ولی وقتی در حضور ميدان به دمای بحرانی برسد و ابررسانا گردد ديگر هيچگونه شار مغناطيسی از آن عبور نمی کند تبديل به يک ديامغناطيس کامل می شود که شدت ميدان درون آن صفر خواهد بود .

فيزيکدانان مختلف همواره سعی کرده بودند به موادی دست پيدا کنند که اولا دردمای پايين ابرسانا شوند و ثانيا برای فرايند سرمايش بجای هليم پر هزينه از نيتروژن مايع استفاده شود.تا بدان ترتيب بتوانند کابلهای مناسب برای حمل و انتقال برق ويا موتور ا لکتريکی بسازند.

در اين شکل يک مغناطيس استوانه ای روی يک قطعه ابررسانا که توسط نيتروژن خنک شده شناور است زيرا ابررسانا طبق خاصيت يعنی اثر مايسنر می توانند خطوط ميدان مغناطيس را به خارج پرتاب کنند دارد.و همانطورکه مي بينم قرص مغناطيسی را شناور نگه دارندو بدان ترتيب يک موتور چرخان ساخته ميشود.

با لاخره در سال ۱۹۸۶ دو فيزيکدان سوﺋيسی به نامهای George bednorz-Alex Muller از آزمايشگاه زوريخ توانستند ابرسانايی ازجنس سراميک اکسيد مس در دمای بالا ۶۰ درجه کلوين بسازند که برای فرايند سرمايش از نيتروژن مايع استفاده میشد که بسيار کم هزينه بود. بدين ترتيب دو گام مهم برای ساخت کابلهای ابررسانايی برداشته شد و لی سراميک اکسيد مس برای ساخت کابل شکننده بود بنابراين تلاشهای ديگری آغاز شد.که تا به امروز هم ادامه دارد دانشجويان و دانشمندان ايرانی هم در اين عرصه بسيار فعال هستند

طبق گزارش ايرنا سعيد سلطانيان به همراه يک گروه علمی در دانشگاه ولو نگوگ ايالت نيو ساوت ولز استراليا به سرپرستی پروفسور دو ابررسانايی ساختند که بالاترين رکورد را در ميان ابررسانا دارد اين ابررسانا به شکل سيم يا نوار ی از جنس دی بريد منيزيم با پوششی از آهن است.

کاربردهای مختلف ابررساناها:

از ابررسانايی ميتوان در ساخت آهن رباهای ويژه طيف سنجهای رزونانس مغناطيسی هسته و عکسبرداری تشديد مغناطيسی هسته و تشخيص طبی استفاده نمود و همچنين چون با حجم کم جريانهای بسيار بالا را حمل می کنند می توان از آنها در ساخت موتورهای الکتريکی (ژنراتورها- کابلها) استفاده نمود که حجمشان ۴ تا ۶ برابر کوچکتر از موتورهای فضاپيمای امروزی هستند .

ميتوان از آهن رباهای ابررسانا در ساختمان ژيروسکوپ برای هدايت فضا پيما استفاده نمود

می توان از نيم رسانا ها در ساخت قطارهای شناور استفاده نمودمانند قطار سريع السير ژاپنی ها که در سال ۲۰۰۰ ميلادی ساخته شد وبا با سرعت ۵۸۱ km/h حرکت می کرد در اين قطار بجای استفاده از چرخ از ميدان مغناطيسی استفاده شده است.

منبع: MRH

آزمایشهای هسته ای و مدرن

آزمایشهای هسته ای:

اسپکتروسکوپی آلفا Alpha Spectroscopy.pdf - 657 KB

اندازه گیری برد ماکزیمم بتا و براورد انرژی آن Beta Maximum Range.pdf - 344 KB

کالیبراسیون انرژی یدور سدیم و شناسایی انرژی گامای نمونه مجهول Calibration.pdf - 71.9 KB

کنتور گایگر - مولر و تعیین زمان مرده آن Geiger counter.pdf - 223 KB

آشنایی با آشکار ساز NaI و استفاده از آن در اسپكتروسكوپي گاما NaI.pdf - 228 KB

بررسي استاتيك شمارش و تحقيق قانون عكس مجذور فاصله Static.pdf - 73.9 KB

===================================================== ==

آزمایشهای مدرن:

تعیین نسبت بار به جرم الکترون em.pdf - 127 KB

تداخلسنج مایکلسون mickelson.pdf - 106 KB

آزمایش میلیکان milikan.pdf - 145 KB

منبع myphysics

تکنیک جدید لیزری در سیلیکون

یک تیم پژوهشی توانستند یکی از اهداف قدیمی را تحقق بخشند. آنها با استفاده از نور لیزر برخی پیوندهای مولکولی را درهم شکستند. در این فرایند به جای گرما از نور لیزر برای کندن اتمهای هیدروژن از سطح سیلیکون استفاده میشود. این یک گام کلیدی در ساخت چیپ های کامپیوتری و سلول های خورشیدی خواهد بود.

*عکس : نور لیزر ( خطهای موجی قرمز ) اتم های هیدروژن را ( خاکستری و بنفش ) از سطح سیلیکون ( زرد ) در دمایی بسیار پایین تر از روش های معمول جدا میکنند.

منبع

دانشمندان طریقه آشکارشدن بعد چهارم فضا را پیش بینی کردند

این دو دانشمند، چارلز کیتون (Charles R. Keeton ) استاد فیزیک و اخترفیزیک، و آرلی پترز (Arlie O. Petters) استاد ریاضیات و فیزیک، کارشان را برپایه تئوری اخیری به نام مدل گرانشی راندال-سندرام نوع دوم (type II Randall-Sundrum gravity model ) بنا کرده اند.

این تئوری میگوید که جهان قابل رویت، پوسته ای (braneworld) است که در یک جهان بزرگتر جاسازی شده است. این دنیا (braneworld universe) پنج بعد دارد که 4 بعد فضایی بعلاوه یک بعد زمانی میباشند. از طرف دیگر در تئوری نسبیت عام 3 بعد فضایی و یک بعد زمانی وجود دارد. پیش بینی کیتون و پترز در مورد اثرات کیهانشناختی خاصی است که در صورت مشاهده باعث تایید تئوری braneworld میشود. این مشاهدات توسط ماهواره ای که چند سال دیگر به فضا پرتاب خواهد شد امکان پذیر میباشند.

مدل راندال-سندرام توسط دو فیزیکدان دانشگاه هاروارد و دانشگاه جان هاپکینز، به ترتیب لیزا راندال(Lisa Randall) و رامان سندرام (Raman Sundrum) بوجود آمده است و توصیفی ریاضی از نحوه شکل دهی گرانش به عالم را بیان میکند که با آنچه که در تئوری نسبیت عام وجود دارد تفاوت دارد. در نسبیت عام سیاهچاله های کوچک بوجود آمده در عالم اولیه اکنون دیگر وجود ندارند و تبخیر گشته اند اما در این نظریه آنها هنوز هم وجود دارند و قسمتی از ماده تاریک (dark matter) را تشکیل میدهند. اینها را سیاهچاله های braneworld مینامند. ماده تاریک چیزی است که نه نور را ساطع میکند و نه آن را بازتاب میکند اما عامل اثر نیروی گرانشی بر نور میباشد.

فضاپیمای Gamma-ray Large Area Space Telescope که در آگوست سال 2007 پرتاب میشود به دنبال این سیاه چاله ها میگردد و اگر ثابت شود سیاهچاله هایbraneworld وجود دارند، آنگاه فضای چهار بعدی تایید خواهد شد.

منبع

فيلم آزمايش نظريه معروف گاليله در مورد سقوط آزاد

اين فيلم كوتاه و جالب از روي سطح ماه گرفته شده است و فصانوردان را در حال آرمايش نظريه معروف گاليله در مورد سقوط ازاد اشيا نشان ميدهد.... در ايجا از يك پر و يك چكش استفاده شده ....

براي دريافت فيلم روی دانلود کلیک کنید

سلولهای سوختی و اتومبیل های آینده

طرح خیالی از اتوموبیلهای آینده.

بسیاری از دانشمندان معتقد هستند که حدود پنجاه سال دیگر منبع اصلی سوخت در جهان دیگر سوخت های فسیلی نخواهد بود. سلول های سوخت هیدروژنی اولین گزینه می باشند که می توانند نیاز همه چیز از بخاری و سیستم گرمایش منزل گرفته تا اتومبیل، کشتی ها و … را تامین کند.

شاید CO₂ موجود در هوا منبع اصلی سوخت در سالهای آتی بایشد و شاید هم منابعی مانند باد، خورشید یا حتی سوختهای ترکیبی مانند بیو اتانول یا بیو دیزل و … اما آنچه مشخص هست آن است که در این روزگار تکلنولوژی تهیه سلولهای سوختی (Fule Cell Industry) آنقدر پیشرفت کرده است که شما می توانید از آنها در همه جا استفاده کنید.

دانشمندان معتقد هستند که سلول های سوختی هیدروژنی با توان تولید انرژی بالا می توانند بسادگی در اتومبیل های نیمه دوم قرن 21 مورد استفاده قرار گیرند. برآورد قدرت این سلول ها حدود 75 کیلو وات میباشد که در نوع خود توانایی بالایی بوده و می تواند علاوه بر صنعت حمل و نقل در زمینه توسعه شبکه های برق توزیع شده نیز دگر گونی های بسیاری ایجاد کنند.

نکته مهم آن است که اگر شما ماشین خود را پارک کنید می توانید از این سلولهای سوختی برای مصرف در خانه یا محل کار نیز استفاده کنید و در ساعات پیک مصرف برق شهری به کمک نیروگاههای برق بیایید.

در آن سالها وسایلی که برای کار نیاز به انرژی دارند، از جمله اتومبیل دیگر حالت یک وسیله مکانیکی یا الکترونیکی را ندارند بلکه بیشتر شبیه موجوداتی باهوش و نیمه ارگانیک هستند. آنها بسادگی با استفاده از GPS های ماهواره ای ترافیک را کنترل کرده و شما را به سرعت به مقصد می رسانند.

بدنه اتومیبل ها از مواد ترکیبی بسیار ریز (Nanocomposites) تشکیل می شود که حکم ماهیچه دارند و در عین سبکی دارای قدرت و توانایی زیاد می باشند. بدنه اتومبیل به گونه ای طراحی و ساخته خواهد شد که با توجه به تعداد مسافران اتومبیل، حالت کوچک یا بزرگ بخود خواهد گرفت و بیهوده فضای فیزیکی را اشغاف نخواهد کرد.

برای بالاتر رفتن سرعت اتومبیل ها شکل ظاهری آنها یقینا” تغییر خواهد کرد. انتهای آنها به خاطر مسائل آیرودینامیکی به سمت پایین گرد خواهد شد.

شیشیه برداشته خواهد شد، راننده و مسافران برای دیدن بیرون اتومبیل از سیستم های مادون قرمز استفاده خواهند کرد. در واقع سرعت اتومبیل آنقدر بالا خواهد رفت که شما نیازی به دیدن ندارید یا بهتر بگوییم توان مشاهده مناظر بیرون را در آن سرعت نخواهید داشت.

منبع سیمرغ

دونماي زیبا از انفجارهای پر قدرت خورشیدی

نماهايي زیبا از انفجارهای پر قدرت خورشیدی

به اين تصاوير نگاه كنيد؟

آیا این یک رودخانه در ماه است؟

ردپای گردباد در ماه

رگه هایی عجیب در ماه

نكته هاي جالب نجوم

- در سطح كره ي ماه تا چه ارتفاعي مي توانيد بالا بپريد؟

در واقع نيروي ميدان گرانش بر روي سطح ماه تنها 0.16 شتاب گرانش بر روي زمين است، بنابراين اين بدان معناست كه با صرف انرژي مساوي ، شما مي بايست بتوانيد 6.1 برابر، بالاتر بپريد. البته در چنين گرانش ضعيفي اصلا صلاح نيست که خيلي بالا بپريد چون ممکن است امکان برگشت وجود نداشته باشد.

- در هر ثانيه خورشيد 540 ميليون تن هيدروژن را به 495 ميليون تن هليم تبديل ميكند .در اين فرايند 45 ميليون تن ماده به انرژي تبديل ميشود كه به شكل نور به زمين ميرسد.

- هنگامي كه هسته ي ستاره منفجر ميشود پوسته هاي بيروني ان به بيرون پرتاب ميشو ند ستاره محضر تنها در خلال چند ساعت انرژي اي را منتشر ميكند كه خورشيد ما در مدت پنج ميليون سال منتشر ميكند در اين حال ستاره چندين برابر درخشانتر ميشوداي پديده را ابر نواختر مينامند.

- منظومه شمسي ما مركز راه كهكشان (مركز كهكشان را شيري) را در هر 225ميليون سال بكبار دور ميزند اين مدت را اختر شناسان سال كيهاني ميگويند

- طبق نظريه اي از الكساندر فريدمن فيزيكدان روسي روزي جهان از منبسط شدن متوقف و سر انجام اجرام به سوي هم حركت ميكنند و همه ي انها در يك نقطه ي يگانه جمع ميشوند (پايان جهان).اين حادثه را رمبش بزرگ ميگويند.

- دستور طبخ يك ستاره:

بسيار ساده است ابتدا فشرده شدن ابر عظيمي از غبار و گاز بين ستاره اي در حجمي نسبتا كوچك اتمهاي هيدروژن را به يكديگر نزديك ميكند (در خود فرو ريختن ) اين ابر احتمالا با دريافت ضربه اي از موج حاصل از انفجار يك ستاه ي نزديك اغاز ميشود فشردگي ابر در اثر نيروي گرانش انقدر ادامه مييابد تا جوش هسته اي اغاز شود نيروي رو به بيرون حاصل از اين جوش هسته اي فشردگي بيشتر ابر را متوقف ميكند و وقتي اين تعادل برقرار شد در واقع ستاره متولد ميشود

- رنگ ستارگان از باطن ستاره پرده بر ميدارد:

ستارگان ابي داغتر از خورشيد و قرمز ها سردتر از ان هستند

بيشتر ستارگان داغتر از خورشيد بين ده تا صد برابر خورشيد جرم دارند.

انواع حركات كره ي زمين:

1) حركت انتقالي Revolution : كه زمين با سرعت 30 كيلومتر بر ثانيه آنرا بدور خورشيد در مدت 366 روز طي مي كند.

2)حركت وضعي Rotation :كه زمين هر 23ساعت و 56 دقيقه يكدور بدور خود مي زند و اين حركت از شرق بغرب است.

3)حركت تقديمي Precessional : وقتي فرفره مي چرخد، محور دورانش دايره ي كوچكي را طي مي كند. زمين هم چون بدور خودش مي چرخد پس محور دوران حركت وضعيش ( كه رو به ستاره ي قطبيست) حركت ديگري هم مي كند كه باعث مي شود در هر 26000 سال يكدور كامل حول محور عمود بر دايرة البروج بزند.

خنده مريخ و دو تصوير از شاتل

خنده مريخ و دو تصوير ازشاتل كه در حال استراحت و در حال پرتاب شدن است

تصوير سه بعدي از يك سياه چاله

تصويري جذاب و جالب از يك سياه چاله كه بصورت سه بعدي ساخته شده است

ببينيد

روشهای جدید برای اندازه گیری دقیق زمان

روشهای جدید برای اندازه گیری دقیق زمان

كسانی كه فكر می كنند «نانو» نمادی از كوچك ترین هاست باید در عقاید خود تجدیدنظر كنند. نانوی هر كمیتی یك میلیاردم همان كمیت است. اما اخیراً دو موضوع جدید پژوهشی به اندازه گیری كمیت ها در حد آتو (یك میلیاردم نانو) اختصاص یافته است.

كسانی كه فكر می كنند «نانو» نمادی از كوچك ترین هاست باید در عقاید خود تجدیدنظر كنند. نانوی هر كمیتی یك میلیاردم همان كمیت است. اما اخیراً دو موضوع جدید پژوهشی به اندازه گیری كمیت ها در حد آتو (یك میلیاردم نانو) اختصاص یافته است.فرانس كراوس (F.Krausz) از دانشگاه فناوری وین و همكارانش به اندازه گیری زمان در حد آتوثانیه روی آوردند. این پژوهشگران اخیراً مقاله ای در مجله نیچر (Nature) به چاپ رسانده اند و در آن به تشریح نحوه اندازه گیری كوتاه ترین فاصله زمانی ثبت شده كه فقط ۱۰۰ آتوثانیه است، پرداختند.در عین حال، هارولد كرایگهید (H.Craighead) و همكارانش در دانشگاه كورنل واقع در آن سوی اقیانوس اطلس مجموعه ای از ترازوها را ابداع كردند كه نسبت به كسری از یك نانو ثانیه نیز حساس است. نتیجه فعالیت این پژوهشگران در شماره آینده نشریه اپلاید فیزیكس (Applied Physics) منتشر می شود. دستاوردهای دكتر كراوس محصول فرعی بررسی های او در مورد اربیتال های الكترونی موجود در اطراف هسته های اتمی است.تئوری های كوانتومی پیشگویی های دقیقی در مورد انرژی این اربیتال های اتمی انجام می دهد و دكتر كراوس سرگرم بازنگری در مورد صحت این پیشگویی ها است و در نتیجه این پژوهش ها مشخص شد كه پیشگویی ها صحت دارد.وی برای اندازه گیری انرژی این اربیتال ها از دو پالس نورلیزر متوالی كه طول عمر هر كدام ۲۵۰ آتوثانیه بود، استفاده كرد. اولین پالس نور كه به اربیتال ها برخورد كرد، باعث شد كه الكترون ها از اربیتال جدا شود. پالس دوم نور این الكترون های جدا شده را متفرق ساخت.پدیده تفرق باعث شد كه اندازه حركت الكترون های تفرق یافته تغییر كند كه این تغییر در اندازه حركت به اربیتال الكترونی اولیه مربوط می شود. اندازه حركت (momentum) به صورت حاصلضرب جرم در سرعت تعریف می شود، اما از آنجایی كه تمام الكترون ها جرم برابر دارند، اندازه گیری سرعت حركت الكترون ها كفایت می كند.هر چند فقط اندازه گیری سرعت الكترون ها برای محاسبه انرژی كافی است، اما همین اندازه گیری سرعت نیز بسیار دشوار است. وی برای انجام این اندازه گیری ها زمان رسیدن الكترون های مختلف را با استفاده از ابزاری كه آشكارساز صفحه ای چند كاناله (multi channel plate detector) نامیده می شود، استفاده كرد. برای اجتناب از ثبت دو الكترون به جای یكی، لازم بود كه با دقت هر چه تمام تر الكترون ها جدا از یكدیگر آشكارسازی شوند. در این مورد به خصوص «با دقت هر چه تمام تر» به معنی اندازه گیری در مقیاس ۱۰۰ آتوثانیه است و این گفته به آن معنی اصل عدم قطعیت هایزنبرگ محدودیت های فراوانی ایجاد می كند (اصل عدم قطعیت هایزنبرگ می گوید دقت در اندازه گیری زمان توسط دقت اندازه گیری انرژی محدود می شود.)ووی می تواند با اندازه گیری دقیق پالس های تفوق یافته به هدف خود یعنی اندازه گیری زمان در محدوده اصل عدم قطعیت دست یابد.دكتر كریكهید و همكارانش اهداف عینی تری در سر داشتند كه البته انجام آن نیز بسیار دشوار است: تشخیص ویروس ها با توزین آنها. انواع مختلف ویروس ها وزن های متفاوتی دارند، اما وزن یك نوع ویژه از ویروس ها با هم برابر است.دكتر كریكهید ترازو های دقیق خود را از بلور های سیلیسیم ساخته است. آنان با استفاده از پرتو های الكترونی بلور ها را به گونه ای تراش دادند كه زائده ای از سطح بلور بیرون بیاید (چاقویی را در نظر بگیرید كه تیغه آن در سطح چوب فرو رفته باشد.) جسمی را در انتهای این زائده قرار دهید. مشاهده می كنید كه زائده خم می شود.در این حالت زائده به ارتعاش درمی آید كه فركانس ارتعاش آن به وزن جسمی كه به آن متصل شده است بستگی دارد. گروه كریكهید فركانس ارتعاش ها را اندازه گیری كرد. البته در این آزمایش ها دكتر كریكهید به جای اندازه گیری وزن ویروس های واقعی، وزن ذره های كوچكی از طلا را اندازه گیری كرد. كوچك ترین این ذرات حدود ۳۹/۰ آتوگرم وزن داشت كه تقریباً برابر با وزن ده هزار اتم است. این سطح از حساسیت برای تشخیص ویروس ها كافی است، اما دكتر كریكهید اندازه گیری ها را در این سطح متوقف نكرده است. وی انتظار دارد با اصلاح بیشتر این سیستم اندازه گیری، بتواند یك زپتو گرم را كه برابر است با یك هزارم آتوگرم اندازه گیری كند. به نظر می رسد دانش بشری از نانوتكنولوژی نیز فراتر رفته و دوره زپتو تكنولوژی فرارسیده است.