هند بزرگترين تلسكوپ آسيا را در ارتفاعات هيماليا بنا مي‌كن

سازمان فضايي هند قصد دارد تا سال ‪ ،۲۰۱۲‬بزرگترين تلسكوپ آسيا را در ارتفاعات رشته كوه‌هاي هيماليا بنا كند.

به گزارش ماهنامه علمي، ترويجي فضا، اين تلسكوپ كه به صورت مشترك در كشورهاي بلژيك و روسيه طراحي و ساخته خواهد شد، بسيار دقيق بوده و بزرگ نمايي بسيار بالايي خواهد داشت در حدي كه پنج برابر قابليت تلسكوپ‌هاي موجود را تامين خواهد كرد.

بلژيك براي انجام ‪ ۱۰‬درصد از اين پروژه حدود ‪ ۲‬ميليون يورو دريافت مي‌كند اما روسيه بر اساس مناسبات بين دو كشور، هزينه پروژه را در آينده دريافت مي‌كند.

تلسكوپ مورد نظر پس از اتمام ساخت در روسيه آزمايش شده و به هند تحويل داده مي‌شود.

بر اساس اين گزارش ساخت و نصب اين تلسكوپ از بخش‌هاي اصلي برنامه توسعه فضايي هند به شمار مي‌رود.

ميانگين فاصله سياره ناهيد از زمين در مهرماه ‪ ۶۰‬ميليون كيلومتر است

مديرانجمن نجوم آماتوري ايران گفت: ميانگين فاصله سياره ناهيد (زهره) از زمين در مهرماه ‪ ۶۰‬ميليون كيلومتر است.

مهندس مسعود عتيقي روز يكشنبه درگفت وگو باخبرنگار علمي ايرنا افزود:
سياره ناهيد نزديكترين سياره به زمين است و به همين دليل فاصله‌اش با زمين زود به زود تغيير مي‌كند.

به گفته وي اين تغيير به حدي محسوس است كه قابل بيان است.

وي اظهار داشت: سياره ناهيد در طول سال و ماه به نحوي جابجا مي‌شود كه ظرف مدت ‪ ۱۰‬روز جابجايي قابل ملاحظه‌اي در آن مشاهده مي‌شود.

رييس انجمن نجوم آماتوري ايران گفت: كمترين و بيشترين فاصله ناهيد از زمين در طول يكسال به ترتيب ‪ ۴۲‬و ‪ ۲۶۰‬ميليون كيلومتر است، كه به علت نزديگي به زمين جابجايي آن در آسمان محسوس است.

وي با بيان اينكه به سياره ناهيد خواهر زمين نيز گفته مي‌شود افزود:
زيرا اين سياره هم داراي جو است و هم اينكه اطرافش را ابر فرا گرفته است.

به گفته عتيقي سياره ناهيد تنها سياره‌اي است كه در آن باران اسيدي مي‌بارد و همچنين به سياره دما و فشار نيز معروف است.

وي ادامه داد: ميزان فشار جو در سطح زمين يك اتمسفر است در حالي كه سياره ناهيد ‪ ۹۲‬برابر آن است.

عتيقي گفت: همچنين سياره ناهيد به ملكه آسمان شب نيز مشهور است زيرا پرنورترين جرم بعد از ماه در آسمان شب است.

وي در خصوص ديگر سيارات در مهرماه اظهار داشت: در اين ماه سيارات ناهيد ، بهرام و كيوان در افق صبحگاهي ، تير و برجيس در آسمان شامگاهي و نپتون در برج بزغاله قرار دارند.

خورشيد مثل يك بالن هوائي پر از آب پيچ و تاب مي‌خورد

داخل خورشيد چگونه است؟ شايد سوال جسورانه‌اي باشد، چون در واقع محققان فقط از نوسانات سطح خورشيد مي‌توانند به اين موضوع پي ببرند كه چگونه ستاره مركزي منظومه ما ساخته شده است.

به گزارش ايرنا به نقل از سايت انجمن نجوم آماتوري ايران ،از زمانهاي بسيار دور مردم مي‌دانستند كه خورشيد اهداكننده زندگي به آنهاست، بيهوده نيست كه مصري‌هاي قديم به مانند يك خدا به خورشيد احترام مي‌گذاشتند.

امروزه ما مي‌دانيم كه اين ستاره يك توپ گازي مشتعل است ، گرچه نگاه كردن به اين جسم داغ امكان‌پذير نيست ، اما ستاره‌شناسان در سالهاي گذشته به خيلي چيزها در مورد درون آن پي برده‌اند.

خورشيد سطح جامد و سفتي ندارد، با اين حال سطح خارجي آن كه تقريبا تمام نور آن را ساطع مي‌كند قابل تشخيص است، اين فتوسفر ( نور كره) مرز بين سطح شفاف رويي، كروموسفر، تاج خورشيد و منطقه غير قابل رويت درون آن را نشان مي‌دهد.

تراكمي كه به طرف مركز ستاره افزايش پيدا مي‌كند موجب مي‌شود كه بخشهاي كوچك نور كه در آنجا به وجود آمده‌اند پي در پي و بي‌وقفه به صورت اتم و الكترون در جهت‌هاي تصادفي هدايت شوند، به همين علت به طور ميانگين يك فوتون ( واحد شدت نور وارده به شبكيه چشم) ، يك ميليون سال زمان نياز دارد تا از منطقه مركزي به سطح خورشيد برسد.

فشار و حرارت در جهت مركز ستاره افزايش مي‌يابد، بخش مركزي كه در آن انرژي خورشيد توليد مي‌شود ، فقط ‪ ۱/۶‬در صد كل حجم ستاره را اشغال مي‌كند، اما تقريبا نصف جرم يا توده خورشيد را متمركز و جمع مي‌كند.

در منطقه هسته با حرارت بالاي ‪ ۱۵‬ميليون درجه سانتيگراد ، فشاري بالغ بر ‪ ۲۰۰‬ميليارد اتمسفر وجود دارد، انرژي‌اي كه در هر ثانيه در آنجا توليد مي‌شود مي‌تواند نياز انرژي تمام انسانهاي امروز را تا يك ميليون سال تامين كند.

در ‪ ۲۵‬سال گذشته محققان شيوه‌اي را كشف كرده‌اند كه اطلاعاتي از درون خورشيد به دست مي‌دهد، " هليوسيسمولوژي" ، همانگونه كه از نامش پيداست با اين شيوه ارتعاشات خورشيد مورد بررسي و مطالعه قرار مي‌گيرد.

اين ارتعاشات به طرزي كاملا متفاوت باآنچه در زمين اتفاق مي‌افتد ايجاد مي‌شود، در درون خورشيد توده‌هاي گازي به‌طور مداوم به طرف سطح آن بالا مي‌رود ، سرد مي‌شود و دوباره به اعماق ستاره فرو مي‌رود.

فيزيك‌دانان اين بالا و پايين رفتن را كه مانند آن را در يك قابلمه نيز مي‌توان مشاهده نمود ، كانوكشن ( انتقال گرما در مايع ) نام نهاده‌اند، در همين حين امواج صوتي هم توليد مي‌شود كه از درون خورشيد عبور كرده و باعث ارتعاش آن مي‌شود.

مجموعه اين توپ گازي مثل بالني به نظر مي‌رسد كه از آب پر شده باشد.

محققان خورشيد در موقعيتي هستند كه اين ارتعاشات را دقيقا اندازه‌گيري مي‌كنند، محاسبات اين امكان را مي‌دهد كه از هزاران صداي اصلي و بالا ، مدلي از درون خورشيد طراحي و ساخته شود.

در خط فرضي استوا مواد خورشيدي در هر ‪ ۲۵‬روز يك بار دور محور مي‌چرخند در عرض‌هاي بالاتر اين روند تا ‪ ۳۵‬روزهم به طول مي‌انجامد، اما هنوز كاملا مشخص نشده است كه چگونه اين تغيير گردش‌ها پديد مي‌آيد.

اما آنچه قطعي است اين است كه اين تغييرات از طريق جابه‌جايي پيچيده بين توده‌هاي گازي كه بالا و پايين مي‌روند و چرخش كلي ستاره ايجاد مي‌شوند.

در بخش هسته در زير منطقه كانوكشن هيچ جريان گازي وجود ندارد ، اين منطقه درخشان مثل يك جسم خشك و انعطاف‌ناپذير با دوره‌اي در حدود ‪ ۲۷‬روز گردش مي‌كند.

در نتيجه در مرحله عبور منطقه كانوكشن به منطقه سوزان و درخشان داخلي جهشي در چرخش پديد مي‌آيد كه دانشمندان احتمال مي‌دهند در اين منطقه عبور و انتقال، محل انرژي جنبشي خورشيد وجود دارد كه باعث ايجاد ميدان مغناطيسي آن مي‌شود.

ميزان ذوب يخ‌هاي سطح اقيانوس منجمد شمالي به حد بي‌سابقه رسيده است

به گفته دانشمندان آمريكايي، تابستان امسال ميزان ذوب يخ‌هاي سطح دريا در قطب شمال به حد بي‌سابقه‌اي افزايش يافت.

به گزارش يونايتدپرس از بولدر، دانشمندان "دانشگاه كلرادو" در "مركز ملي اطلاعات يخ و برف بولدر" اعلام كردند، مساحت يخ سطح دريا در قطب شمال در ‪ ۱۶‬سپتامبر (‪ ۲۵‬شهريورماه) برابر ‪ ۱/۵۹‬ميليون مايل مكعب بود كه از متوسط حداقل مساحت اين يخ‌ها از سال ‪ ۱۹۷۹‬تا ‪ ،۲۰۰۰‬حدود يك ميليون مايل مكعب كمتر است.

اين دانشگاه روز جمعه در بيانيه‌اي اعلام كرد، سطح يخ دريا در قطب شمال از حدود ‪ ۳۰‬سال پيش كه كار ثبت مساحت يخ سطح دريا با ماهواره آغاز شد به پايين‌ترين سطح خود رسيده است.

دانشمندان كاهش سطح يخ دريا در قطب شمال را عامل افزايش غلظت گازهاي گلخانه‌اي مي‌دانند كه درجه حرارت‌هاي هوا را از ‪ ۲‬به ‪ ۷‬درجه فارنهايت در سراسر قطب شمال افزايش داده‌اند.

محققان براي انجام اين مطالعه از اطلاعات ماهواره‌اي از ناسا، "اداره ملي اقيانوسي و جوي" و "بخش دفاع آمريكا" همچنين اطلاعات ماهواره‌اي كانادا و رصدهاي آب و هوايي استفاده كردند.

بومرنگ

یکی از اسلحه های بسیار قدیمی وعجیبی که بشر ساخته "بومرنگ "است .واژه بومرنگ ، ازقبیله ای در ویلز جنوبی به یادگار مانده است مردم آنجااز روزگار قدیم این اسلحه را به این نام می خوانده اند.

اسلحه بومرنگ را قبایل وحشی استرالیا ، شمال شرقی افریقا و جنوب هندوستان وسرخ پوستان " هوپی " در آریزونا، بکار می بردند.

گرچه بومرنگ چیزی جزیک چماق سرکج نیست ولی تامدت هاکسی نمی دانست چراوقتی که پرتاب می شود این گونه درهوا می چرخد؟

بومرنگ ها به دودسته تقسیم می شوند بومرنگ هایی که باز می گردند وبومرنگ هایی که باز نمی گردند.

بومرنگ هایی که باز نمی گردند شکل آن ها تقریبا راست و وزن آن ها سبک است.این نوع بومرنگ اسلحه ای کشنده است ومی گویند بومیان باپرتاب این بومرنگ ها حیوان های کوچک را ازوسط به دونیم می کردند.

اما بومرنگ هایی که باز می گردندهمان هایی هستند که در جهان بیشتربه اسباب بازی شناخته شده اند نه یک اسلحه.

این بومرنگ ها از چوب محکم ساخته می شوندو شکل آن ها خمیده است (بازوها ی آن باهم زاویه می سازند.(

اگراین نوع بومرنگ بطور صحیح پرتاب شود، وقتی ازدست پرتاب کننده رها می شود با دوران ، حول یک نقطه می چرخد.این نقطه دقیقا گرانیگاه (یامرکزثقل ( بومرنگ است.

گرانیگاه یک بومرنگ خارج ازشکل آن است وهنگامی که پرتاب می کنیم حول آن می چرخد.

یک بومرنگ مثال خوبی از اشیائی است که مرکز ثقل آن ها در داخلشان قرار ندارد.این گونه اشیا رانمی توان دریک نقطه پایدار کرد.

تصویر مربوطه

معمولا یک طرف بومرنگ را صاف وپهن وطرف دیگر آن راکوژ (محدب ) می سازند.

چرخیدن بومرنگ باعث می شودهوادربالای آن به جریان درآید.ساختار ویژه بومرنگ باعث بالا رفتن بومرنگ می شود وبومرنگ را به پرواز درمی آورد.

با پرتاب بومرنگ می توان صحنه های بسیار جالبی پدید آورد

درپرتاب بومرنگ بازوان شخص پرتاب کننده باید خیلی کم خم شودبطوریکه نسبت به سطح فرضی که ازمرکز بومرنگ می گذردحدود چنددرجه زاویه داشته باشد.آن گاه براثر فشار هوایی که برسطح محدب بومرنگ وارد می آیدونیز به کمک تابی که هنگام پرتاب شدن برمی دارد،دایره ای درفضا می سازدکه دوباره به سوی پرتاب کننده اش برمی گردد.

شفاف‌ترين تصوير از فضا تهيه شد

اخترشناسان آمريكايي و انگليسي به تازگي موفق به گرفتن شفاف‌ترين تصوير از فضا شدند.
گروهي از اخترشناسان آمريكايي و انگليسي به تازگي موفق شدند واضح‌ترين و شفاف‌ترين تصويري را كه تاكنون از فضا گرفته شده، تهيه كنند.
اين ستاره شناسان با استفاده از سيستم جديد اپتيك سازگار از رصدخانه كاليفرنيا اين تصوير را تهيه كرده‌اند و اين تصوير دو برابر شفاف‌تر از تصاوير تلسكوپ فضايي هابل است.
كرايگ ماكي از دانشگاه كمبريج گفت: اين روش و تكنيك اگر با تلسكوپي بزرگ‌تر انجام شود مطمئناً تصويري واضح‌تر و با كيفيت بهتر به ما مي‌دهد.
تصاويري كه توسط تلسكوپ فضايي هابل گرفته مي‌شود به طور معمول به علت نبودن آلودگي‌هاي جوي از شفافيت و وضوح خوبي برخوردارند.
در اين تكنيك جديد اخترشناسان با استفاد از دو راه مختلف توانستند به تصويري واضح و شفاف برسند و يكي از اين تصاوير منتشر شده مربوط به جرمي در فاصله 25 هزار سال نوري بود و در يكي ديگر از اين تصاوير جزئيات يك سحابي نمايان شده است.

اثر گلخانه اي

مي‌دانيم كه كره زمين به طور طبيعي در اثر تابش خورشيد گرم مي‌شود، اما اينجا منظور ما از گرم شدن زمين، پديده ديگري است.اين پديده نسبتا جديد عبارت است از تغيير دماي زمين در اثر فعاليتهاي بشري كه با تغييرات طبيعي آن فرق دارد. در طول 100 سال گذشته، كره زمين به طور غيرطبيعي 4/0 درجه سانتيگراد گرمتر شده كه اين موضوع دانشمندان را نگران كرده‌است. آنها حدس مي‌زنند فعاليت‌هاي صنعتي در ايجاد اين مشكل بسيار موثر است و به گرم شدن كره زمين كمك مي‌كند.

منظور از«گرم شدن زمين» افزايش ميانگين دماي زمين است. «تغيير آب و هوا» در اثر اين افزايش دما به وجود مي‌آيد. گرم شدن زمين موجب تغيير الگوي بارش، افزايش سطح آب درياهاي آزاد و كاهش سطح آب درياچه‌ها و تاثيرات وسيع بر گياهان، حيات وحش و انسانها مي‌شود.

اثر گلخانه اي چيست؟ گازهاي گلخانه اي چه گازهايي هستند؟

به مجموعه‌اي از گازها كه مقداري از انرژي خورشيد را در جو زمين نگه مي‌دارندو باعث گرم شدن جو مي‌شوند‍‍، گازهاي گلخانه‌اي مي‌گويند. بخار آب(H2O)، دي اكسيدنيتروژن (NO2)، دي اكسيدكربن (CO2) و متان (CH4) گازهاي گلخانه‌اي اصلي هستند. اگر اين گازها در جو نبودند، انرژي گرمايي خورشيد مجددا به فضا بر مي‌گشت و به اين ترتيب هواي زمين 33 درجه سانتيگراد سردتر از الان مي‌شد. اثر گلخانه‌اي به افزايش دماي كره زمين در اثر وجود گازهاي گلخانه‌اي در جو زمين گفته مي‌شود.

آيا مي دانيد چرا به اين گازها، گازها‌ي‌ گلخانه‌اي مي‌گوييم؟

آيا شما تا حالا يك گلخانه ديده ايد؟

گلخانه يك اتاق شيشه‌اي است كه نور خورشيد از شيشه‌هاي آن به داخل مي‌تابد و هواي گلخانه را گرم مي‌كند. اما شيشه‌هاي گلخانه اجازه نمي‌دهند كه اين هواي گرم از گلخانه خارج‌شود. جو يا هوايي كه در اطراف ماست، شبيه يك گلخانه است. گازهاي گلخانه‌اي در جو درست مثل شيشه‌هاي گلخانه عمل مي‌كنند. نور خورشيد پس از عبور از لايه‌هاي گازهاي گلخانه‌اي وارد جو زمين مي‌شود. زماني كه نور خورشيد به سطح زمين مي‌رسد، مقداري از انرژي گرمايي آن توسط خاك، آب و ساير موجودات جذب مي‌شود. مقداري هم در جو زمين مي‌ماند و باقيمانده آن به فضا برمي‌گردد. اگر مقدار گازهاي گلخانه‌اي در جو از حد طبيعي آن بالاتر باشد، انرژي كمتري به فضا برمي‌گردد، در نتيجه جو زمين گرم تر مي‌شود و به دنبال آن دماي كره زمين بالا مي‌رود.

اثر گلخانه‌اي، كره زمين را به اندازه‌اي گرم نگه مي دارد كه ما انسان ها بتوانيم بر روي آن زندگي كنيم. اما اگر اثر گلخانه اي شدت يابد، ممكن است دماي زمين به قدري زياد شود كه ما و بقيه گياهان و جانوران نتوانيم گرماي آن را تحمل كنيم.

تغيير آب و هوا يعني چه و اثرات آن چيست؟

اصلا «هوا» و «آب و هوا» با هم چه فرقي دارند؟

هر وقت آسمان صاف باشد و گرماي ملايمي به ما برسد و باد به شدت نوزد، مي گوييم هوا خوب است. هر وقت آسمان گرفته باشد، باد تند بوزد يا برف و باران ببارد و ما را دچار زحمت كند، مي گوييم هوا بد است. معمولا اخبار هواشناسي ما را از چگونگي وضع هوا آگاه مي‌سازد.

هواي برخي مناطق كره زمين معتدل است، يعني باران به اندازه كافي مي بارد و هوا زياد گرم يا سرد نمي‌شود. هواي بعضي جاها سرد است يعني برف مي‌بارد و دماي هوا سرد مي‌شود. جاهايي هم هست كه بسيار گرم و خشك است. هر كدام از اين جاها يك نوع آب و هوا دارد.

براي تعيين آب و هواي هر منطقه، تغييرات دماي هوا و مقدار باران و برف را در طول سال اندازه گيري مي‌كنند. شما هم مي‌توانيد اندازه تغييرات دماي هوا و مقدار باران و برف را در محل سكونت خودتان به دست آوريد. اما براي اين كه آب و هواي جاهاي گوناگون را بشناسيم، بايد اين مقادير را چندين سال پشت سرهم اندازه گيري كنيم.

در نقشه ايران، جاي شهرهاي بابلسر، شهركرد، بندرعباس و طبس را پيدا كنيد. آب و هواي هر يك از اين شهرها نمونه آب و هواي يك ناحيه از كشور ماست. در حال حاضر شرايط آب و هوايي جاهاي مختلف در اثر گرم شدن كره زمين در حال تغيير است. مثلا شهري مثل تهران را در نظر بگيريد، تهران در نزديكي رشته كوه البرز قرار دارد. بنا به تعريف آب و هوا، تهران بايد هواي سرد باراني يا برفي داشته باشد، اما مي‌بينيد كه به علت تغيير آب و هوا، از هواي سرد باراني يا برفي چندان خبري نيست!

انسانها چگونه آب و هوا را تغيير مي‌دهند؟

شايد باور نكنيد كه انسان ها هم مي‌توانند آب و هواي زمين را تغيير دهند. دانشمندان مي‌گويند اكثر فعاليت‌هاي انسان‌ها گاز گلخانه‌اي توليد مي‌كند. پس از انقلاب صنعتي و اختراع انواع ماشين آلات صنعتي، انسانها بافعاليتهاي كشاورزي و صنعتي چهره زمين و آب و هواي آن را دگرگون ساختند. با شروع انقلاب صنعتي روش زندگي مردم عوض شد. قبل از آن مقدار گازهاي گلخانه اي در جو كم بود، اما با رشد جمعيت و افزايش استفاده از نفت و زغال سنگ تركيب گازهاي اتمسفر نيز تغيير كرد. بطوريكه در حال حاضر، غلظت گازهاي گلخانه اي از حدود 270 واحد به 367 واحد رسيده است. ما براي انجام كارهاي خود به انرژي نياز داريم و اين انرژي را از غذا تامين ‌مي‌كنيم. همچنين براي روشنايي و گرم كردن خانه‌هايمان به انرژي نياز داريم. اتومبيل‌ها براي حركت به سوخت نياز دارد. ماشين‌هاي صنعتي نيز به انرژي نياز دارند. اكثر انرژي‌هاي لازم براي موارد فوق به طور مستقيم يا غير مستقيم از سوخت‌هاي فسيلي مثل نفت و گاز و زغالسنگ بدست مي‌آيد.اينهاسوختهايي هستند كه سوزاندن آنها گاز گلخانه‌اي آزاد مي‌كند!!! آيا مي‌دانيد كه چه وقتي گازهاي گلخانه‌اي را به هوا مي‌فرستيد؟ هر وقت كه:

· تلويزيون تماشا مي كنيد،

· با كامپيوتر بازي مي كنيد،

· از كولر يا فن كوئل استفاده‌ مي‌كنيد،

· از استريو ضبط استفاده مي كنيد،

· چراغ را روشن مي كنيد،

· لباسهايتان را مي شوييد يا اطو مي‌كنيد،

· سوار اتومبيل مي شويد،

· غذايتان را در مايكروويو گرم مي كنيد،

· از بخاري گازي يا نفتي استفاده مي كنيد،

· به توليد گازهاي گلخانه‌اي در هوا كمك مي‌كنيد.

چرا؟

چون شما براي انجام اين كارها به برق و سوخت نياز داريد. آيا مي‌دانيداين برق و سوخت از كجا تامين مي‌شود؟

خوب، نيروگاهها زغالسنگ و نفت را مي سوزانند تا برق توليد كنند و پالايشگاهها نيز براي تصفيه نفت خام و توليد نفت و بنزين، سوخت مصرف مي‌كنند. سوزاندن نفت و زغالسنگ هم گاز گلخانه‌اي توليد مي‌كند. پس هر چه شما بيشتر برق مصرف كنيد، نيروگاهها از سوخت بيشتري استفاده مي‌كنند و در نتيجه گاز گلخانه‌اي زيادتري توليدمي‌شود.

متان هم يك گاز گلخانه‌اي است. متان چگونه توليد مي‌شود؟

وقتي كه شما:

· زباله هايتان را به محل دفن زباله مي فرستيد،

· حيواناتي مثل گاو، گوسفند و ... را براي توليد لبنيات و گوشت پرورش مي‌دهيد،

· در شاليزار برنج مي‌كاريد،

· زغالسنگ استخراج مي‌كنيد.

اتومبيلها و كارخانه‌هايي هم كه مايحتاج روزانه ما را توليد مي‌كنند، مقادير زيادي از انواع گازهاي گلخانه‌اي را به هوا مي‌فرستند.

چرا نمي‌خواهيم زمين گرمتر بشود؟

بعضي وقتها مسائل كوچك مي‌توانند به مشكلات بزرگي تبديل شوند! مثلا به مسواك زدن دندانهايتان فكر كنيد. اگر شما يك روز مسواك نزنيد، هيچ اتفاق خاصي نمي‌افتد، اما آيا مي‌دانيد اگر يك ماه دندانهايتان را مسواك نزنيد، چه اتفاقي خواهد افتاد؟ اين همان چيزي است كه براي زمين نيز اتفاق مي‌افتد. اگر دماي هوا فقط چند روز، بالاتر از حد طبيعي باشد، چندان مهم نيست- چون دماي زمين تقريبا ثابت مي‌ماند. اما اگر دماي هوا مدت زيادي بطور مداوم بالا برود، كره زمين با مشكلاتي مواجه خواهد شد.

دماي متوسط زمين در طول قرن گذشته تقريبا 5/0 درجه سانتيگراد افزايش يافته‌است؛ دانشمندان انتظار دارند كه در طول 100 سال آينده متوسط دماي زمين 5/1 تا 5/3 درجه سانتيگراد افزايش يابد. شايد فكر كنيد "اين كه چيزي نيست"، اما همين مقدار مي‌تواند آب و هواي زمين را به طور بي سابقه‌اي تغيير دهد. زمانيكه اين پديده رخ دهد، ممكن است تغييرات بزرگي در سطح آب اقيانوسها، مزارع كشاورزي و هوايي كه تنفس مي‌كنيم يا آبي كه مي‌نوشيم، رخ دهد.

چه اتفاقي ممكن است بيفتد؟

در صورتيكه آب و هوا تغيير كند، آب و هواي جايي مثل شهركرد- كه هواي سرد و كوهستاني دارد- گرمتر مي‌شود يا مثلا هواي بندر عباس گرم و خشك تر مي‌شود. البته ممكن است تغيير آب و هوا براي شهركردي ها خوشايند باشد، اما همه تاثيرات ناشي از آن خوشايند نيست. زيرا ممكن است اين تغييرات با افزايش بلاياي طبيعي مثل سيل و طوفان همراه باشد.

اگر دماي كره زمين زياد شود، تعداد روزهاي گرم سال افزايش مي‌يابد و در نتيجه بيماريهاي ناشي از گرما مثل گرمازدگي و مالاريا زياد مي‌شود. بد نيست بدانيد كه معمولا كودكان و سالمنداني كه در كشورهاي فقير زندگي مي‌كنند، بيشتر در معرض خطر ابتلاء به اين بيماريها قراردارند. زيرا اين كشورها سرمايه لازم براي مبارزه با اين بيماريهارا ندارند.

با گرم شدن آب و هوا و تاثير آن بر مزارع كشاورزي، منابع غذايي انسانها كاهش مي‌يابد، آب بيشتري بخار مي‌شود و در نتيجه انسانها با كمبود آب شيرين مواجه خواهندشد. اين تغييرات بر روي حيوانات و گياهان هم تاثير منفي مي‌گذارد. اگر اين تغييرات به آرامي اتفاق بيفتد، جانوران و گياهان خود را با آن وفق مي‌دهند، اما اگر اين تغييرات خيلي سريع اتفاق بيفتد، حيات وحش با خطرات جدي روبرو مي‌شوند. مثلا پرندگان و جانوراني كه در فصلهاي مختلف سال به جاهاي ديگر مهاجرت مي‌كنند، ممكن است مكان مناسبي را براي مهاجرت پيدا نكنند و يا غذايي براي خوردن نداشته‌باشند.

مقدار آب درياها در اثر ذوب شدن يخهاي قطبي افزايش مي‌يابد و از سوي ديگر بر اثر افزايش دما، آب درياها و اقيانوسها منبسط مي‌شود. اگر آب اقيانوس منبسط شود، فضاي بيشتري را اشغال مي‌كند و در نتيجه سطح آب درياها بالا مي‌آيد. سطح آب دريا ممكن است در قرن آينده چند سانتيمتر يا حداكثر 1 متر بالا بيايد. در اينصورت مردمي كه خانه‌هايشان در كنار ساحل دريا قرار دارد و جزيره‌نشينان، خانه‌هاي خود را از دست مي‌دهند و مزارع ساحلي هم به زير آب مي‌روند. در اثر بالا آمدن آب دريا منابع آب شيرين نيز غيرقابل استفاده مي‌شوند

پيش بينى و كنترل توفان

هر ساله توفان هاى موسمى بسيار بزرگ كه تندبادهايى با سرعت بيش از 120 كيلومتر بر ساعت را ايجاد مى كنند، سراسر درياهاى گرمسيرى را درنورديده و به سوى خطوط ساحلى حركت مى كنند. اين امر غالباً باعث مى شود كه بخش هاى وسيعى از نوارهاى ساحلى در نقاط مختلف جهان دچار آسيب هاى جدى و فراوانى شوند. وقتى اين توفان هاى پى در پى كه در ميان ساكنين سواحل اقيانوس اطلس و سواحل شرقى اقيانوس آرام به نام Hurricane، در سواحل غربى اقيانوس آرام به نام Typhoon و در سواحل حاشيه اى اقيانوس هند به نام Cyclone معروف اند به نواحى پرجمعيت هجوم مى برند، ممكن است هزاران نفر كشته و ميلياردها دلار خسارت بر جاى گذارند. و هيچ چيز، مطلقاً هيچ چيز، در برابر آنها توان ايستادگى و مقاومت ندارد.

اما آيا اين نيروهاى مهيب طبيعت بايد براى هميشه از حيطه كنترل ما خارج باشند؟ من و همكاران محقق ام هرگز اينگونه نمى انديشيم. تيم تحقيقاتى ما از مدت ها پيش در پى يافتن پاسخ اين سئوال است كه چطور مى توان توفان ها را به مسيرهاى كم خطرتر هدايت كرد يا در غير اين صورت لااقل آنها را به جهات مختلف پراكنده ساخت. گرچه تحقق اين هدف بزرگ شايد براى دهه ها بعد قابل تصور باشد، اما نتايج تحقيقات ما نشان مى دهند كه مطالعه احتمالات متعدد در اين زمينه چندان آسان نخواهد بود.

براى برداشتن نخستين گام ها در مسير كنترل توفان ها، محققان بايد قادر باشند كه اولاً مسير جارى شدن يك توفان را با دقت فوق العاده زيادى پيش بينى كنند، ثانياً هويت تغييرات فيزيكى (از قبيل تغييرات دماى هوا) را كه بر رفتار توفان اثرگذار خواهند بود تشخيص دهند و ثالثاً راه هايى را براى تأثيرگذارى بر آن تغييرات پيدا كنند. اين كار اكنون در مراحل آغازين خود قرار دارد، اما شبيه سازى هاى كامپيوترى توفان ها كه طى چند سال گذشته با موفقيت قابل وصفى انجام شده اند به وضوح نشان مى دهند كه تعديل رفتار توفان ها بالاخره روزى ميسر خواهد بود. در اين ميان، چيزى كه بيش از هر چيز ديگر پيش بينى آب و هوا را مشكل مى سازد، حساسيت فوق العاده اتمسفر (جو زمين) به تحريكات كوچك است، اما همين امر مى تواند كليد واقعى دستيابى بشر به كنترلى باشد كه دائماً در جست وجوى آن است. نخستين تلاش تيم تحقيقاتى ما براى اثرگذارى بر مسير يك توفان شبيه سازى شده، به عنوان مثال، از طريق ايجاد تغييرات كوچك در كيفيت اوليه توفان، به طور قابل ملاحظه اى موفقيت آميز از كار درآمد و نتايج بعدى نيز همچنان روند مطلوب قبلى را تداوم بخشيده اند.

ماهيت توفان ها

براى اينكه ببينيم اساساً چرا توفان ها (Hurricanes) و ساير تندبادهاى گرمسيرى مى توانند مستعد پذيرش مداخله انسان باشند، بايد ماهيت و منشاء اصلى وقوع توفان ها را دريافت. توفان ها، به شكل دسته هايى از تندبادهاى همراه با آذرخش و صاعقه بر فراز اقيانوس هاى گرمسيرى ظاهر مى شوند. درياهاى واقع در عرض هاى جغرافيايى پايين دائماً حرارت و رطوبت زيادى را براى اتمسفر به ارمغان مى آورند و اين امر باعث مى شود تا هواى گرم و مرطوب فراوانى بر فراز سطح دريا تشكيل شود. وقتى اين هوا به سمت سطوح فوقانى جو حركت مى كند، بخار آب موجود در آن تقطير مى شود و بدان وسيله موجبات تشكيل ابرها و فرو ريختن انواع نزولات را فراهم مى سازد. تقطير بخار آب موجود در هوا باعث آزاد شدن حرارت در سطوح فوقانى جو مى شود و اين حرارت كه اصطلاحاً از آن به عنوان «گرماى نهان تقطير» نام برده مى شود، به همراه حرارت تابشى خورشيد كه اصلى ترين عامل تبخير آب در سطح اقيانوس محسوب مى شود، سبكى بيشترى را براى هوا به ارمغان آورده و باعث مى شوند تا هوا طى يك فرايند بازخوردى تقويتى (Feedback) آمادگى صعود به ارتفاعات بالاتر را پيدا كند. نهايتاً، فرود اين هواى گرمسيرى باعث سازماندهى تدريجى و تقويت سامانه اى مى شود كه به نوبه خود موجبات تشكيل «قطب مركزى سكون»اى را فراهم مى سازد كه يك توفان دريايى به دور آن مى چرخد. با رسيدن اين سامانه به زمين، منبع پايدار آب گرم توفان از آن جدا مى شود كه همين امر به تضعيف سريع توفان مى انجامد.

روياى كنترل توفاناز آنجايى كه توفان بيشتر انرژى اش را از حرارت آزاد شده در نتيجه تقطير بخار آب بر فراز اقيانوس (كه بعدها به تشكيل ابر و فرود نزولات جوى مى انجامد) به دست مى آورد، لذا نخستين چيزى كه محققان در روياهاى خويش براى پيش بينى زمان وقوع اين پديده هاى وهم آسا مجسم ساخته بودند، تلاش همه جانبه براى ايجاد تغيير در فرايند تقطير با استفاده از تكنيك هاى بارورسازى ابرها بود كه در دهه هاى دورتر به عنوان تنها راه عملى براى تأثيرگذارى بر شرايط آب و هوايى مناطق مطرح بود. در اوايل دهه ،1960 يك هيات مشاوره اى علمى به نام Project Stormfury كه از سوى دولت آمريكا مأموريت يافته بود، اقدام به انجام يك سرى آزمايش هاى دليرانه يا شايد متهورانه با هدف تعيين چگونگى امكان اجرايى كردن آن راهكار نمود.

هدف Project Stormfury كاستن از سرعت گسترش يك توفان از طريق تشديد يا تقويت سرعت نزول باران در نخستين باند يا حوزه بارانى در خارج از Eye Wall يا حلقه ابرها و بادهاى شديدى بود كه در حوزه ديد قرار داشتند [براى آگاهى بيشتر در اين زمينه به مقاله «تجربيات ملايم سازى توفان» اثر«آر اچ سيمپسون» و «جوآنه اس مالكوس» در نسخه دسامبر 1964 نشريه ساينتيفيك آمريكن مراجعه كنيد].

آنها تلاش كردند تا اين هدف را با پاشيدن ذرات يديد نقره بر روى ابرها به وسيله طياره محقق سازند: در اين روش، از ذرات يديد نقره به عنوان هسته هايى لازم براى تشكيل يخ از بخار آبى استفاده شد كه پس از صعود به بالاترين و سردترين محدوده هاى ارتفاعى توفان عملاً مادون سرد (Supercooled) شده بود. اگر همه چيز طبق پيش بينى هاى روياپردازانه مبتكران آن طرح پيش رفته بود، ابرها سريع تر رشد مى كردند و موجودى هواى گرم و مرطوب نزديك سطح اقيانوس را به مصرف مى رساندند و در نتيجه جايگزين EyeWall قبلى مى شدند. اين فرايند در ادامه باعث افزايش شعاع عملكرد توفان و در نتيجه كاهش شدت آن مى شد، درست همان طورى كه يك اسكيت باز خبره براى كاستن از سرعت دوران خود دستانش را به طرفين باز مى كند.نتايج تحقيقات Project Stormfury در بهترين حالت مبهم و دو پهلو بودند. هواشناسان امروزى انتظار ندارند كه اين كاربرد ويژه بارورسازى ابرها در مورد توفان ها مؤثر باشد، زيرا برخلاف تصورات اوليه، توفان ها حاوى بخار آب مادون سرد نيستند.

آب و هواى مغشوش

مطالعات جارى ما از دل يك كشف قديمى بيرون آمد كه من 30 سال پيش، زمانى كه تازه از دانشگاه فارغ التحصيل شده بودم و به تحقيق پيرامون ابعاد مختلف وجودى تئورى آشوب (Chaos Theory) مشغول بودم، به آن پى برده بودم. يك سيستم بى نظم (Chaotic System) سيستمى است كه در نگاه اول به نظر مى رسد كه رفتارى تصادفى داشته باشد، اما در واقع، همين سيستم تحت حاكميت قوانينى قرار دارد. چنين سيستمى به شرايط اوليه نيز بسيار حساس است، به گونه اى كه ورودى هاى ظاهراً ناچيز و دلخواه قادرند تأثيرات شگرفى را بر روى آن داشته باشند كه اين امر نيز به نوبه خود نتايج پيش بينى ناپذيرى را در سريع ترين زمان ممكن در پى خواهد داشت. در مورد توفان ها، بروز تغييرات كوچك در جنبه هايى از قبيل دماى اقيانوس، موقعيت مكانى جريان هاى شديد باد (كه تنظيم كننده سرعت و جهت حركت توفان ها هستند)، يا حتى شكل ابرهاى بارانى حاضر در سراسر حوزه ديد مى تواند تأثير عميقى را بر مسير حركت و توان بالقوه يك توفان بر جاى نهد.

حساسيت شديد جو زمين به تغييرات كوچك و آميختگى سريع خطاهاى كوچك با مدل هاى پيش بينى آب و هوا چيزى است كه پيش بينى طولانى مدت (بيش از پنج روز پيش از وقوع توفان) را تا اين حد مشكل ساخته است. اما اين حساسيت همچنين من را به تعجب وا مى دارد كه چطور ممكن است ورودى ها يا تحريكات جزيى چنان تأثيرات عميقى را بر توفان ها بر جاى نهند كه بتوانند آنها را از مراكز جمعيتى ساحلى دور كرده يا لااقل از سرعت بادهاى همراه آنها بكاهند.

من در زمان هاى دور قادر به پيگيرى آن ايده ها نبودم، اما طى دهه گذشته، شبيه سازى كامپيوترى و فناورى هاى حساس به تغييرات بسيار جزيى به قدرى رشد كرده اند كه ظاهراً قادر به تحقق بخشيدن روياهاى دوره جوانى من در كنترل پديده هاى آب و هوايى در مقياس بزرگ خواهند بود. هم اينك، من و همكارانم در مؤسسه «تحقيقات جوى و زيست محيطى» (AER) كه يك شركت مشاوره اى در زمينه تحقيقات و توسعه محسوب مى شود، با حمايت مالى «مؤسسه مفاهيم پيشرفته ناسا» (سازمان فضانوردى آمريكا) مشغول بهره بردارى از مدل هاى كامپيوترى توفان ها با هدف تشخيص انواع عملياتى هستيم كه ممكن است نهايتاً در جهان واقعى به مورد اجرا گذاشته شوند. به ويژه، ما از فناورى پيش بينى وضعيت آب و هوا براى شبيه سازى رفتار توفان هاى قبلى و سپس آزمايش نتايج مداخلات متعدد از طريق مورد ملاحظه قرار دادن تغييرات در توفان هاى مدل سازى شده استفاده مى كنيم.

مدل سازى آب و هواى مغشوش

حتى بهترين مدل هاى كامپيوترى پيش بينى وضعيت آب و هوا در روزگار فعلى وقتى پاى پيش بينى به ميان مى آيد بسيارى چيزها را در حد رويا باقى مى گذارند، اما با توسل جستن به آنها مى توان مدل سازى توفان ها را ساده تر كرد. مدل هاى كامپيوترى ياد شده به روش هاى عددى اى بستگى دارند كه فرايند پيچيده گسترش يك توفان را با به محاسبه درآوردن شرايط برآورده شده جوى در فواصل زمانى كوتاه و پى در پى شبيه سازى مى كنند. محاسبات عددى پيش بينى وضعيت آب و هوا بر اين فرض اوليه استوارند كه در جو زمين هيچ آفرينش يا انهدام جرم، انرژى، مومنتوم (اندازه حركت) و رطوبتى ميسر نخواهد بود [اصل بقاى جرم، انرژى و . . . ]. در يك سيستم سيال، نظير يك توفان، اين كميت هاى تغييرناپذير دوشادوش جريان توفان جابه جا مى شوند. با اين حال، نزديك مرزها يا حواشى سيستم، بر پيچيدگى مسائل افزوده مى شود. به عنوان مثال، در سطح دريا، شبيه سازى هاى ما بايد بتوانند پاسخگوى به دست آوردن يا از دست دادن چهار كميت تغييرناپذير اصلى باشند.

مدل سازان وضعيت جوى را به عنوان يك ويژگى كامل متغيرهاى فيزيكى قابل اندازه گيرى، از جمله فشار، دما، رطوبت نسبى، و سرعت و جهت باد، تعريف مى كنند. اين كميت ها معادل خواص فيزيكى تغييرناپذيرى هستند كه شبيه سازى هاى كامپيوترى بر آنها استوارند. در بيشتر مدل هاى آب و هوايى، اين متغيرهاى رويت پذير بر روى يك نمودار ميله اى سه بعدى از اتمسفر به تصوير كشيده مى شوند، بنابراين مى توان نقشه اى از هر ويژگى را براى هر ارتفاع معينى رسم كرد. مدل سازان به هيچ وجه مجموعه مقادير همه اين متغيرها را نقاط ميله اى كيفيت مدل نمى نامند.براى انجام يك پيش بينى مناسب، يك مدل عددى پيش بينى وضعيت آب و هوا پى درپى كيفيت مدل را لحظه به لحظه در فواصل زمانى كوتاه (از چند ثانيه تا چند دقيقه بسته به مقياس طرح مورد بررسى توسط مدل) بهبود مى بخشد. مدل عددى ياد شده ميزان تأثيرات به وجود آمده را كه حين هر فاصله زمانى معين در مقادير خواص متعدد جوى و نيز فرايندهاى تبخير، بارش، سايش سطحى، سرمايش مادون قرمز و گرمايش خورشيدى كه در ناحيه مورد نظر اتفاق مى افتد، محاسبه مى كند.

خاصيت پيش بينى

متأسفانه پيش بينى هاى هواشناسانه ناقص و اعتمادناپذير هستند. در وهله اول، كيفيت آغازين مدل ها همواره ناقص و غيردقيق است. كيفيت اوليه مدل ها براى توفان ها نيز داراى نواقصى بوده و خصوصاً تعريف شان مشكل است، زيرا مشاهدات مستقيم بسيار معدود بوده و انجام شان نيز مشكل است. با اين حال ما از مشاهده تصاوير ماهواره اى ابرها به اين نتيجه مى رسيم كه توفان ها داراى ساختارهاى پيچيده و تودرتويى هستند. اگرچه اين تصاوير بالقوه بسيار سودمند خواهند بود، اما ما نيازمند آگاهى يافتن از مسائلى بسيار بيشتر و پيچيده تر از اين هستيم. ثانياً حتى با كيفيت كامل اوليه، مدل هاى كامپيوترى توفان هاى گرمسيرى بزرگ به خودى خود مستعد بروز اشتباه هستند.

به عنوان مثال اتمسفر فقط در يك ميله از نقاط مدل سازى مى شود. وجوهى كوچكتر از طول ميله كه همانا مسافت بين دو نقطه ميله اى مجاور را تشكيل مى دهد، به طور دقيق قابل لمس نخواهند بود. بدون يك عزم بسيار جدى، ساختار يك توفان در مجاورت Eye Wall مهمترين وجه آن پوشيده باقى مانده و جزئيات آن نيز نامعلوم باقى خواهد ماند. به علاوه، اين مدل ها، درست شبيه اتمسفرى كه شبيه سازى مى كنند، طبق يك الگوى بى نظم رفتار مى كنند و اشتباهات برآمده از هر دوى اين منابع خطا به موازات اقدام براى انجام محاسبات پيش بينى وضع هوا سريعاً فزونى مى يابند.به رغم محدوديت هايش، اين فناورى هنوز براى اهداف ما اجتناب ناپذير جلوه مى كند. ما براى پيگيرى تجربيات مان اقدام به طرح ريزى يك سيستم بسيار كارآمد اوليه پيش بينى آب و هوا به نام «شبيه سازى چهاربعدى داده هاى تغييرپذير» 4 DVAR كرده ايم.

بعد چهارمى كه در اين روش به آن استناد شده «زمان» است. محققان «مركز پيش بينى هاى آب و هوايى متوسط اروپا» يكى از مهمترين مراكز هواشناسى جهان از اين تكنيك پيشرفته براى پيش بينى وضع آب و هواى هر روز اروپا استفاده مى كنند. براى تحقق بخشيدن به هدف متعالى استفاده بهينه از همه مشاهدات جمع آورى شده توسط ماهواره ها، كشتى ها، راهنماهاى شناور و حسگرهاى هوابرد پيش از آنكه عمليات پيش بينى آغاز شود4، DVAR اين اندازه گيرى ها را با يك حدس اوليه قابل قبول از كيفيت اوليه اتمسفر طى فرآيندى به نام يكسان سازى داده ها تركيب مى كند. اين حدس اوليه معمولاً يك پيش بينى 6 ساعته است كه در هنگام مشاهدات اصلى معتبر خواهد بود. توجه داشته باشيد كه4 DVAR براى هر مشاهده اى دليل موجهى اقامه مى كند، درست زمانى كه از آن به جاى گروه بندى آن مشاهدات در طول يك بازه زمانى چندساعته استفاده مى شود. نتيجه تركيب كردن داده هاى حاصل از مشاهده و حدس اوليه سپس براى گام برداشتن در مسير پيش بينى 6ساعته بعدى مورد استفاده قرار مى گيرد.

نتايج يك تحقيق/ گرانش دافعه‌اي مي‌تواند منشا انرژي تاريك كيهاني باشد

يكي از دانش آموختگان كارشناسي ارشد دانشگاه صنعتي شريف در رشته فيزيك، بطور نظري منشا انرژي تاريك كيهاني را معرفي كرد.

آقاي "شانت باغرام" روز يكشنبه در گفت ‌وگو با خبرنگار ايرنا گفت، مشاهدات اخير كيهان شناسي مانند رصد ابرنواختر نوع ‪ I‬نشان مي‌دهد كيهان در حال حاضر در يك فاز شتاب تندشونده قرار دارد و ساير مشاهدات مانند تابش پس زمينه كيهاني نيز حاكي از تخت بودن عالم است.

وي افزود، نتيجه اين مشاهدات اين است كه ‪ ۷۰‬درصد عالم از يك مولفه ناشناخته موسوم به "انرژي تاريك" تشكيل شده كه مسوول انبساط تندشونده عالم است و شناخت منشا اين عنصر ناشناخته يكي از اساسي‌ترين مسايل پيش روي فيزيك - دانهاي قرن ‪ ۲۱‬تلقي مي‌شود.

باغرام در پايان‌نامه كارشناسي ارشد خود با عنوان " گرانش تعميم يافته بعنوان جايگزين انرژي تاريك" آورده است در واقع تغيير رفتار گرانشي در مقياس‌هاي بزرگ كيهاني عامل ايجاد انرژي تاريك و در نتيجه انبساط تندشونده عالم است.

وي به ايرنا گفت كه در اين مطالعه تئوري با استفاده از روابط رياضي و فيزيك نشان داده شد كه رفتار گرانشي در واقع آن چيزي نيست كه تصور مي‌شود و اين رفتار مي‌تواند در مقياس بزرگ و كيهاني بجاي نقش جاذبه‌اي، نقش دافعه داشته باشد.

اين دانش آموخته دانشگاه خاطر نشان كرد اغلب براي توضيح علت انبساط تند- شونده عالم موجودات جديدي تعريف مي‌شود كه البته توضيحات نظري وي نياز به تعريف اين موجودات را از بين مي‌برد.

منبع

هاوكينگ: علم بايد همانند داستانهاي علمي تخيلي هيجان انگيز باشد

استفان هاوكينگ فيزيكدان فضايي معاصر، هم زمان با انتشار كتاب جديدش براي كودكان در مورد كيهان، از آرزوي خود براي هيجان‌انگيز كردن دانش واقعي همانند داستانهاي علمي تخيلي سخن گفت.

به گزارش خبرگزاري فرانسه از كمبريج، استاد دانشگاه كمبريج گفت از آنجا كه كودكان از ذهن باز و شوق يادگيري برخوردارند توضيح مسائل براي آنها آسانتر است.

"كليد محرمانه جرج براي كيهان" اولين كتاب در يك مجموعه سه‌گانه است كه فعاليت منظومه شمسي، سيارك‌ها، سياهچاله‌ها (يكي از موضوعات مورد علاقه هاوكينگ) و ساير اجرام آسماني را با كمك يك گروه قهرمانان جوان توضيح مي‌دهد.

اين كتاب كه روز سه شنبه به زبان فرانسوي و يك هفته ديگر به زبان انگليسي منتشر مي‌شود قرار است در ‪ ۲۹‬كشور جهان عرضه شود. دومين كتاب در اين مجموعه سه گانه سال آينده منتشر مي‌شود.

در نگارش اين كتاب، "لوسي" دختر هاوكينگ كه موضوع كتاب به ذهن او خطور كرد و "كريستف گالفارد" اولين فرانسوي كه پايان نامه دكتراي خود را در مورد مشاهدات هاوكينگ نوشته است، دخالت داشته‌اند.

هاوكينگ گفت هدف ما اين است كه علم واقعي همانند داستان علمي تخيلي هيجان‌انگيز باشد.

لوسي هاوكينگ كه روزنامه نگار و نويسنده است گفت يكي از ترجيع‌بندهاي پدرش اين است كه داستان علمي تخيلي زياد داريم، اما آنچه به آن نياز داريم، ما علم واقعي است نه تخيلي.

دراين سه كتاب تلاش شده است كه بدون اشاره به جادو و جادوگري، ديدگاه نويني از كيهان شناسي از زمان انفجار بزرگ تا عصر حاضر ارايه شود.

هاوكينگ مي‌گويد تمام آنچه كه ما در كيهان مي‌بينيم دقيقا با آنچه اتفاق افتاده است همخواني دارد.

تنها عنصر خيالي در اين كتاب ابررايانه‌اي به نام "كاسموس" است كه دري را به روي جرج و دوستانش مي‌گشايد تا بر فراز يك سيارك به كيهان سفر كنند.

هاوكينگ ‪ ۶۵‬ساله با اشاره به اينكه هيچ كتابي نظير اين اثر را سراغ ندارد، اين كتاب را بي‌نظير توصيف كرد.

هاوكينگ استاد لوكازين رياضيات دانشگاه كمبريج است كه زماني اين سمت به آيزاك نيوتون تعلق داشت. اين دانشمند به بيماري لوگريگ يا اسكلروز جانبي آميوتروفيك مبتلا است.

او در سن ‪ ۲۲‬سالگي به اين بيماري عصب حركتي تحليل برنده عضلاني دچار شد. او اكنون با ويلچر حركت مي‌كند و با كمك يك رايانه و دستگاه تركيب صدا سخن مي‌گويد.

كيهان شناسي نظري و جاذبه كوانتوم محور آثار اين دانشمند را تشكيل مي‌دهند و ماهيت موضوعاتي نظير مكان-زمان، فرضيه انفجار بزرگ و سياهچاله در اين آثار مورد بحث قرار مي‌گيرد.

او در ماه آوريل براي اولين بار در پرواز جاذبه صفر با يك جت مخصوص بي‌وزني را تجربه كرد. اين جت براي ايجاد تاثير جاذبه صفر همانند رولركوستر پرواز كرد.

وي نيز مانند قهرمان داستانش نجات زمين از گرمايش زمين يا يافتن سياره‌اي ديگر كه براي سكونت انسان مناسب باشد را به عنوان دو راه‌حل براي ادامه حيات انسان پيشنهاد مي‌كند.

وي از پايدار شدن روند گرم شدن و افزايش دماي زمين حتي با كاهش انتشار گازهاي كربن، نگران است با اينحال اميدوار است كه هرگز انسان به چنين مرحله‌اي نرسد.

وي مي‌گويد "به عقيده من اگر انسان به فضا سفر نكند نژاد بشر آينده‌اي نخواهد داشت. ما بايد افق‌هاي خود را به فراسوي زمين بگسترانيم. دير يا زود فاجعه‌اي مانند برخورد يك سيارك يا جنگ هسته‌اي همه ما را نابود خواهد كرد."

ساخت لباس‌هاي جديد فضايي با الگو گرفتن از پوشش مرد عنكبوتي

دکتر داوا نيومن، استاد سيستم‌هاي مهندسي فضايي و فضانوردي در اين موسسه مشغول طراحي يك لباس فضايي زيبا و پيشرفته موسوم به ?بيوسوئيت? است كه از تركيب نايلون و اسپاندكس ساخته مي‌شود.

به عقيده وي، در طول 40 سال سفر انسان به فضا، لباس‌هاي فضايي تغييرات اندكي داشته و همواره شامل انبوهي از سامانه‌ها و تجهيزات بوده تا فضانوردان را در برابر خطرات احتمالي حفاظت كند اما در عين حال توانايي فضانوردان در ميان اين تجهيزت براي حركت كردن و جابه جايي بسيار محدود مي‌شود.

وي در طراحي اين لباس به مرد عنكبوتي مي‌انديشد. اين استاد به همراه چندين دستيار خود مدت هفت سال است كه بر روي اين پروژه مشغول به فعاليت هستند. نمونه‌هاي اوليه از لباس‌هاي فضايي كه اين گروه توليد كرده‌اند هنوز آماده پرواز نيست اما نشان مي‌دهند كه اين گروه در دستيابي به اهدافشان نزديكتر مي‌شوند.

پيش بيني مي‌شود كه ?بيوسوئيت? تا زمان آغاز ماموريت آژانس فضانوردي آمريكا (ناسا) براي اكتشافات مريخي در حدود 10 سال آينده آماده شود.

دكتر داوا نيومن، استاد هوانوردي و فضانوردي و مهندسي سيستم‌ها در دانشگاه MIT و طراح لباس فضايي ?بيوسوئيت? در گفت‌و‌گو با خبرنگار فن‌آوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در تشريح ويژگي‌هاي خاص و مزيت‌هاي بيوسوئيت نسبت به لباس‌هاي فضايي عادي كه امروزه در ماموريت‌هاي فضايي استفاده مي‌شوند خاطر نشان كرد كه از جمله اين ويژگي‌ها، انعطاف پذيري فشار مخالف مكانيكي در مقايسه با لباس‌هاي فضايي پرشده از گاز ساخت EMU و لباس روسي ?اورلان?، دستيابي به يك توليد فشار مخالف مكانيكي دائمي با گوناگوني و تفاوت اندك، دستيابي به Kpa 30 فشار مخالف مكانيكي و تهيه مدل و نقشه‌اي مفصل از پوست انسان (فضانورد) است كه لباس ابداعي را به پوست دوم فضانورد تبديل كرده و مزيت عظيمي در حركت، انعطاف پذيري و جابه جايي در مقايسه با لباس‌هاي فضايي امروزي دارد.

وي تحليل و انتخاب مواد پيشرفته در ساخت اين لباس را از ديگر مزاياي بارز ?بيوسوئيت? عنوان كرد.

نيومن در پاسخ به اين سوال كه چه نوع مواد ويژه‌اي در توليد بيوسوئيت به كار مي‌رود تشريح كرد: به طور خلاصه مواد پيشرفته‌اي كه ما در توليد اين لباس فضايي به كار گرفته‌ايم شامل مواد الكترواكتيو، پليمرهايي با قابليت نگه داشتن اشكال در حافظه و مواد الكتريكي بندي تنيدني مانند تار عنكبوت هستند.

نيومن در توضيح اين مطلب كه چرا نام BioSuit (لباس زيستي) را براي اختراع خود برگزيده اظهار داشت: ما در واقع يك علامت تجاري انتخاب كرده ايم. BioSuit به معني پوست دومي براي انسان يا طراحي لباسي با انگيزه بيولوژيكي است.

يكي از دانشجويان دكتر نيومن در حال ساخت لباس ?بيوسوئيت?


وي در پاسخ به اين سوال كه ساخت بيوسوئيت هم اكنون در چه مرحله‌اي است و چه موقع براي استفاده در ماموريت‌هاي فضايي در آينده كاملا آماده خواهد بود به ايسنا گفت: ما سه مرحله از تحقيق و توسعه را كامل كرده‌ايم و در حال حاضر مشغول توليد آرايش سوم ?بيوسوئيت? در پاييز امسال هستيم و هم اكنون مرحله طراحي نمونه‌هاي پنجم و ششم از قسمت شلواري بيوسوئيت را مي‌گذرانيم.

وي ادامه داد: اگر بودجه كافي در اختيار مي‌داشتيم كه البته ديگر بودجه‌اي نداريم، مي‌توانستيم اين لباس پرواز را طي سه تا پنج سال آينده آماده كنيم.

استاد دانشگاه MIT در پايان خاطر نشان كرد كه علاوه بر اين لباس فضايي منحصر به فرد هم چنين در حال حاضر مشغول كار بر روي ابزار پزشكي و فن‌آوري‌هايي براي افزايش حركت و بازده و كارآيي ورزشكاران است.

منبع : ایسنا

برگرفته از سایت هوپا