پيشرفت علم و فناوري ضمن دستاوردهاي فراوان براي آسايش و رفاه بشر همواره مشکلات تازه اي را با خود به همراه آورده است. مثال ملموس در اين مورد آلودگي هاي زيست محيطي ناشي از سوختهاي فسيلي است. اهميت استفاده از اين منابع به حدي است که حتي لحظه اي توقف در اين کار روند زندگي در جهان مدرن را مختل خواهد کرد. اما موضوع به همين جا ختم نمي شود.
گازهايي که در نتيجه سوختن اين مواد وارد هوا مي شوند سبب ايجاد مشکلات تنفسي براي انسان و آلودگي محيطزيست هستند. در عين حال ، تراکم اين گازها در جو زمين مانع از خروج گرما از اطراف زمين مي شود؛ پديده اي که نتيجه آن افزايش دماي هوا و تغييرات آب و هوايي گسترده در زمين است و اثر گلخانه اي ناميده مي شود.
چنانچه افزايش دماي هوا مطابق روند فعلي صورت پذيرد بازگرداندن آن به وضعيت سابق تقريبا غيرممکن خواهد بود. بهترين راه حلي که اکثر دانشمندان پيشنهاد کرده اند متوقف کردن روند رو به رشد افزايش اين گازهاي مضر است. اين مساله نيازمند بررسي دوباره و جدي منابعي است که مي توانند جايگزين سوختهاي فسيلي شوند. در حال حاضر، اتفاق نظر کلي درباره چگونگي مواجهه با اين مشکل در ميان دانشمندان ، گروههاي طرفدار محيطزيست و مديران صنعتي وجود ندارد. گروهي از متخصصان بر بهره گيري از منابع سنتي انرژي مثل باد و انرژي خورشيدي تاکيد مي ورزند.
عده اي ديگر معتقدند استفاده از سوختهاي فسيلي ادامه مي يابد؛ اما بايد راههاي تازه اي براي جمع آوري دي اکسيد کربن قبل از ورود آن به هوا يافت شود. در اين ميان انرژي هسته اي مي تواند پاسخگوي مناسبي براي جايگزيني انرژي حاصل از سوختهاي فسيلي باشد.
0 نظر:
ارسال یک نظر