يك آسياب بادي از هوا آب توليد مي‌كند

به گفته يك مبتكر استراليايي ، بهترين راه براي تامين ارزشمندترين ماده مورد نياز انسان يعني آب، از يك آسياب بادي مي توان استفاده كرد.

با استفاده از اين آسياب بادي مي‌توان در محيطهاي بياباني، در زمان خشكسالي و يا غيرخشكسالي آب تهيه كرد.

به گزارش سايت زيست محيطي "تري‌هاگر"، "مكس ويسون"، با الهام از زندگي يك سوسك صحرايي و نيز قبايل باستاني كه از لحاظ توليد آب خودكفا بودند، راهي پيدا كرده است كه مي‌تواند به وابستگي انسانها به باران براي تامين آب مورد نياز خود پايان دهد.

او كه كارمند بازنشسته سازمان بهداشت عمومي استرالياست، با استفاده از قراضه فلزات، نزديك منزلش در حومه شهر "پرث" اين نظريه ابتكاري را عملا ثابت كرده است.

اساس ايده ويسون، اين واقعيت ساده است كه ميلياردها ليتر آب عملا در فضاي دور و بر ما شناور است.

او مي‌گويد بسياري از مردم نمي‌دانند كه عملا مقادير زيادي آب درست پيش چشم ما وجود دارد. غلظت اين آب كم است ولي اگر حجم زيادي از آن فراوري شود، مقادير قابل توجهي آب مي‌توان به دست آورد.

ويسون مي‌گويد نسيمي كه از يك پنجره متوسط به يك اتاق مي‌وزد، هر ساعت يك ميليون مترمكعب هوا توليد مي‌كند و در هر مترمكعب هوا ‪ ۱۰‬تا ‪۱۵‬ ليتر آب وجود دارد.

تنها كار دشوار پيش روي ويسون آن بود كه هوا را به اندازه كافي خنك كند تا شبيه به شبنم صبحگاهي، رطوبت به قطره تبديل شود و اين همان كاري است كه در تهويه‌مطبوع‌هايي كه از آنها آب چكه مي‌كند، ديده مي‌شود.

راه حل پيشنهادي اين مبتكر، ساخت يك آسياب بادي است كه برخلاف آسياب‌هاي سه تيغه‌اي معمول، چندين تيغه دارد كه دور يك ستون عمودي نصب شده‌اند و مي‌توانند هوا را از همه جهات به يك سو هدايت كنند.

راز اين آسياب بادي، فرآيند سرد شدن توسط تيغه‌هاي آسياب است. اين تيغه‌ها هوا را به داخل يك جعبه "خنك‌كننده " يا ‪ chiller‬هدايت مي‌كنند كه در آن مولكولهاي آب روي صفحاتي كه طراحي ويژه‌اي دارند، فشرده مي‌شوند.

ويسون به قبايل باستاني در منطقه‌اي كه اوكراين امروزي است اشاره مي‌كند كه براي خنك كردن هوا و توليد آب، از ساختارهاي سنگي به شكل هرم استفاده مي‌كردند.

او براي طراحي صفحات جمع‌آوري آب نيز از تجزيه و تحليل بدن يك سوسك كه خود را با شرايط سخت محيط زيست در صحراي ناميبيا سازگار كرده است، كمك گرفته است.

مه هوا روي پشت اين سوسك فشرده مي‌شود و به صورت قطره آب درآمده به سمت دهان او سرازير مي‌شود.

بدن اين سوسك، الهام بخش ايجاد تورهاي "جمع‌آوري مه" در نواحي خشك كوهستاني افريقا، آمريكاي جنوبي و آسيا شد اما ويسون معتقد است كه طرح او توان بالقوه بيشتري دارد.

باد، نه تنها تيغه‌ها را به حركت درمي‌آورد، بلكه فرآيند سرد شدن را هم انجام مي‌دهد. هرچند با نسيمي به سرعت دو كيلومتر در ساعت نيز مي‌توان آب تهيه كرد، طبعا باد شديدتر، آب بيشتري در اختيار مي‌گذارد.

ويسون معتقد است يك آسياب بادي به ارتفاع ‪ ۵‬متر و عرض ‪ ۶‬متر مي‌تواند هر ساعت ده هزار ليتر آب توليد كند كه اين مقدار، براي كشور استراليا كه با شديدترين خشكسالي تاريخ خود و محدوديت شديد آب روبروست، مي‌تواند يك شاهرگ حياتي به شمار رود.

به گفته يسون ،" سامانه‌هايي كه در نقاط مختلف جهان براي تهيه آب بكار مي‌رود، باعث نابودي رودخانه‌ها و زيست بوم‌ها شده است. از اين آسياب‌هاي بادي مي‌توان هميشه استفاده كرد چه در شرايط خشكسالي و چه غير خشكسالي."

منبع : ایرنا