دو ابرنواختر در يک کهکشان

پيمان اكبرنيا: در شش هفته گذشته اخترشناسان دو انفجار ابرنواختري را در يک کهکشان کم‌نور در صورت فلکي جاثي ثبت کردند.

تا پيش از اين هيچ‌گاه دو انفجار ابرنواختري با اين فاصله زماني کم در يک کهکشان مشاهده نشده بود. اين کهکشان که با نام «16-43-05+MCG» شناخته مي‌شود و در فاصله 380 ميليون سال نوري از ما قرار دارد. نکته‌ جالب ديگر اين است که اين دو انفجار از دو نوع مختلف هستند. ابرنواختر

2007 ck يک ابرنواختر از نوع II است. اين نوع از انفجارات ستاره‌اي در پايان عمر يک ستاره پرجرم اتفاق مي‌افتند. با تمام شدن سوخت هسته‌‌اي? ستاره منقبض مي‌شود و سپس با انفجاري شديد لايه‌هاي بيروني خود را از دست مي‌دهد.

اين ابرنواختر بار اول در 19 مي 2007رصد شد.سرگذشت ابرنواختر دوم با نام 2007 co کاملا متفاوت است. اين ابرنواختر در اثر انفجار يک ستاره در پايان عمر خود به وجود نيامده است. منظومه‌اي را در نظر بگيريد که از يک ستاره‌ معمولي و يک کوتوله سفيد تشکيل شده است.

در اثر نزديک بودن اين دو به يکديگر کوتوله سفيد گازهاي ستاره ديگر را مي‌بلعد و پس از مدتي همانند يک بمب هسته‌اي بسيار قدرتمند منفجر مي‌شود. به اين نوع از انفجار? ابرنواختر نوع Ia گفته مي‌شود و 2007 co از اين دسته از ابرنواخترها است. استفان ايملر از مرکز فضايي گادرد ناسا مي‌گويد: «در هر کهکشان معمولا هر 25تا 100 سال يک انفجار ابرنواختري اتفاق مي‌افتد.

بنابراين مشاهده دو ابرنواختر با فاصله زماني 16 روز در يک کهکشان قابل توجه است.» البته بايد توجه داشت که اين دو ابرنواختر چند هزار سال نوري از هم فاصله دارند و با اينکه ما دو انفجار را در فاصله زماني 16روز رصد کرده‌ايم اما ممکن است اين اتفاقات با فاصله زماني چند هزار سال اتفاق افتاده باشند.

Nojum.ir