به گزارش روز شنبه شبكه خبري بي.بي.سي، اين موضوع پس از آن اعلام شد كه گروهي از دانشگاه گلاسكو، ۹شيوه مختلف را براي پس راندن اجرام آسماني مقايسه كردند.
هر صد سال حدود صد ميليون شهاب سنگ به زمين برخورد مي‌كند.
يكي از شيوه‌هايي كه اين گروه تحقيقاتي از آينه‌هايي ويژه استفاده كرده‌اند، انفجار هسته‌اي بوده است.
يكي از نگراني‌هاي دانشمندان خسارات ناشي از معلق شدن قطعات ناشي از انفجار هسته‌اي است.
آينه‌هايي كه در يك مدار حركت مي‌كنند، با انعكاس اشعه آفتاب بر شهاب سنگ دماي آن را به دو هزار و ۱۰۰درجه سانتيگراد مي‌رسانند و اين حرارت باعث ايجاد حفره‌اي دراين شهاب سنگ و ضربه به آن مي‌شود.
براساس يافته‌هاي اين تيم، شهاب سنگي كه ۱۰۰متر قطر دارد به راحتي با استفاده از ۱۰۰آينه در چند روز قابل دفع شدن است.
با اين همه اگر شهاب سنگي در مقياس آنچه كه باعث نابودي دايناسورها شد به زمين نزديك شود، ناوگاني از پنج هزار سفينه بايد براي حدود سه سال اشعه خورشيد را بر آن بتابانند.
دكتر "ماسيميليانو واسيل" كه مدير اين پروژه است، شهاب سنگ‌ها را خطري جدي مي‌داند و مي‌گويد: "انفجار تانگوسكا در سال ۱۹۰۸منطقه‌اي بزرگتر از لندن و حومه آن را تحت تاثير قرار داد. با ۱۰سفينه كه هركدام ۲۰آينه داشته باشند مي‌توان ظرف شش ماه، شهاب سنگي مشابه را از مسيرش خارج كنيم." به گفته وي، يافته‌هاي اين تيم حاكي از عملي بودن و نتيجه بخش بودن اين فناوري است.
0 نظر:
ارسال یک نظر